U vindt opgenomen referenties van hoe een ontwikkelende foetus in de baarmoeder, verzorgd onmiddellijk externe stimuli, aanraking en geluiden, zo ver terug als 3500 jaar terug, in een Hindoe geschrift. Na dat, vandaag tot, verschillende studies en wetenschappelijk onderzoek hebben verklaard dat de band tussen moeder en haar baby begint vanaf uw dag van de conceptie en dat het mogelijk is voor moeder om haar baby potentieel te verbeteren in de foetus fase zelf.
Moeder Stress
Daarom spreekt het vanzelf dat de stress van een moeder ongetwijfeld wordt overgedragen op haar baby in de baarmoeder. Wetenschappers tonen echter aan dat gematigde stressniveaus van een moeder een zich ontwikkelende foetus meer goed dan kwaad kunnen doen. In een wetenschappelijke studie werd vastgesteld dat vrouwen met hogere stressniveaus tijdens hun derde trimester, snellere bewegingen van hun baby's in de baarmoeder registreerden en dat deze baby's na de bevalling hogere scores hadden in de geestrijpingstest.
Cortisol
Wetenschappers beweren dat het stresshormoon cortisol een integrale rol speelt bij de rijping van de hersenen. Hoewel cortisol wordt afgescheiden bij stress, wordt het eigenlijk het stresshormoon genoemd omdat de afscheidingsgraad van cortisol toeneemt zodra de persoon overspannen is. Wetenschappers zeggen echter dat gematigde graden van cortisol goed en positief kunnen zijn omdat het onmiddellijke energie geeft, pijngevoeligheid vermindert, het geheugen verbetert en de immuniteit verhoogt.
Volgens een Amerikaans onderzoek kan een gematigd stressniveau tijdens de zwangerschap de ontwikkeling van organen vóór de geboorte bevorderen en uw kind in de toekomst helpen. Uit een andere benadering blijkt dat de ontwikkeling van een kind mogelijk rechtstreeks verband houdt met het vermogen van de moeder om met stress en depressie om te gaan.
Druk
Een standaard, werkende vrouw kan gewend zijn om grote druk in het leven aan te kunnen en is niet depressief als ze erg gestrest is. Zij is eigenlijk gewend zichzelf uit te dagen en daagt vervolgens haar kind uit, waardoor een snellere ontwikkeling wordt gestimuleerd. Studies ontdekten dat een zich ontwikkelende foetus van dit type vrouw geen last had van het stressniveau van haar moeder in plaats van het kind van een vrouw met een negatief temperament en een slechte zelfbeheersing.
Daarom zeggen onderzoekers dat vrouwen die zwanger zijn, kunnen ophouden zich zorgen te maken dat hun angsten en psychologische stress, gebruikelijk bij dagelijkse activiteiten, hun zich ontwikkelende foetus kunnen schaden en dat het het gedrag, het temperament en de aandachtscapaciteit van hun kind niet belemmert en geen hyperactiviteit opwekt. Dit houdt echter niet in dat een zwangere vrouw stress gaat opzoeken, want hoewel stress goed kan zijn voor je kind, is het niet gezond, want je moet en mentaal fit zijn om fysiek aan de eisen van de bevalling te voldoen.