Ik geloof vaak dat hypnose leren vergelijkbaar is met begrijpen hoe je piano moet spelen - meer een vaardigheid als een ambacht of techniek. Veel kinderen, in het Verenigd Koninkrijk tenminste, gebruiken de piano, slechts een klein percentage haalt de beste graad. Minder kinderen blijven gestaag doorspelen en gebruiken wat ze geleerd hebben. En nog minder verdienen er hun brood mee. De hypnotherapieopleiding die ik volgde was veeleisend en het uitvalpercentage was behoorlijk hoog. Met andere woorden, studenten voltooiden vaak een fase, maar verzuimden daarna door te gaan naar een ander niveau. Slechts twee mensen in mijn eigen groep van de eerste fase slaagden erin om door te gaan naar de laatste fase. Plus sommigen van hen die ervoor zorgen dat de finish wordt gehaald, zijn snel geneigd om het gebruik van hypnose op te geven of het zelfs te degraderen tot een methode voor incidenteel gebruik - misschien als al het andere faalt!
Hypnotherapie
Dit kan heel jammer zijn - ervaring, of oefening, is inderdaad belangrijk, zo vitaal. Persoonlijk denk ik dat veel would-be hypnotherapeuten hypnose opgeven omdat ze het niet echt begrepen hebben of niet de praktijk en ervaring hebben opgedaan om het effectief te gebruiken. Dit is misschien begrijpelijk. Boeken, artikelen en lesmateriaal werpen vaak ook niet veel licht op het fenomeen hypnose. Het is mogelijk om hypnose leren uit een boek te vergeten dan het mogelijk is om uit te zoeken hoe je de Waldstein Sonate moet spelen uit een groep geschreven instructies.
Competentie komt voort uit ervaring. Een uitstekende pianist kan zelfs van de meest eenvoudige compositie een meesterwerk maken. Een betrouwbare hypnotiseur kan resultaten boeken met vrijwel elke techniek. En toch, met betrekking tot het fenomeen hypnose, kan niet worden ontkend dat er zeker veel theoretische misverstanden en tegenstrijdigheden zijn. Het allerbelangrijkste is dat er weinig echte kennis is over hypnose als een volledig natuurlijk fenomeen.
De waarheid dat Hartland's Medical and Dental Hypnosis nog steeds wordt gezien als een "standaard", gezaghebbende tekst is echt een manier om grote frustratie en verdriet te krijgen als je het mij vraagt. Dus, toen ik artikelen tegenkwam van Professor Brian Vandenberg, Professor in de Psychologie aan de Universiteit van Missouri - St. Louis, die de rol van hypnose in de menselijke ontwikkeling besprak, voelde ik alleen maar opluchting en verrassing. Eindelijk waren er artikelen van een vooraanstaand psycholoog en academicus die bereid was om hypnose te bespreken als een natuurlijk fenomeen, als iets dat deel uitmaakt van het leven van de meesten van ons, of we er nu alert op zijn of niet.
Schadelijke gevolgen
Ik ben daar altijd van overtuigd geweest en heb ook vaak gezegd dat ik als hypnotherapeut het grootste deel van mijn tijd bezig ben met het ongedaan maken van de schadelijke vertakkingen van hypnose die plaatsvinden zonder dat de cliënt zich daar bewust van is. Waar ik hieronder naar verwijs zijn mensen die als kind al te horen hebben gekregen dat ze nutteloos zijn, of dik, of slecht, of lelijk, of onaantrekkelijk, en die deze giftige suggesties hebben geabsorbeerd en meegenomen naar hun volwassen leven, waar deze vroeg geabsorbeerde suggesties een ravage aanrichten. Ik heb het over individuen die zichzelf herhaaldelijk vertellen dat ze dat niet kunnen of dat ze dat nooit voor elkaar kunnen krijgen, en ook hebben toegestaan dat deze belemmerende suggesties hun vrijheid van voorkeur en hun vermogen om hun potentieel te realiseren op talloze manieren hebben beperkt.
Het doel van Vandenberg's artikel zou zijn om het partnerschap tussen hypnose en de vroege ontwikkeling van kinderen te onderzoeken. Maar dit houdt in dat we een veel bredere kijk moeten hebben op het fenomeen hypnose dan we gewoonlijk tegenkomen in de typische literatuur over hypnose of in de context van formele opleidingen in hypnotherapie. Zoals Vandenberg benadrukt, zijn kinderen meestal pas vrij laat in hun kindertijd ontvankelijk voor formele hypnotische inductie. Het partnerschap tussen de ontwikkeling van kinderen en hypnose is essentieel omdat hypnose dit soort krachtige en alomtegenwoordige fenomeen is.
Begrijpen hoe hypnose de ontwikkeling van persoonlijkheid en karakter kan beïnvloeden, zou iets van vitaal belang zijn over de aard van onszelf als mens. Het doel van dit korte artikel is dan ook tweeledig: de rol van hypnose in de ontwikkeling van kinderen onderzoeken en ook het fenomeen van hypnose buiten de context van formele inductie, om hypnose aan het werk te zien buiten de therapiekamer.
Laten we het begrijpen
Hoe kan een heel jong kind gehypnotiseerd worden? Eigenlijk is dat iets wat ouders en verzorgers voortdurend doen, op natuurlijke wijze en zonder specialistische training! Elke ouder heeft al de kennis om een huilende baby of peuter op te pakken en te kalmeren en te troosten, zelfs tot het stadium van de slaap, door te wiegen, te aaien, te praten en te zingen. De gebruikte woorden doen er echter niet zoveel toe - de baby/kind zal aandacht besteden aan het ritme, de toon en de toonhoogte van de taal dan zich te concentreren op dit is van wat eerder. OK - dus we hebben hier een terloopse, niet verbale maar toch herkenbare vorm van hypnotische inductie.
Maar wat veel lezers van Vandenbergs artikel enorm zal verbazen, mensen die zelfs een professionele fascinatie voor hypnose hebben, is dat de veronderstellingen van de auteur over de aard van hypnose zelfs veel verder gaan dan dit. Voor Vandenberg is hypnose "een communicatief proces waarbij individuen een ander toestaan om op een of andere manier controle uit te oefenen op de organisatie, oriëntatie en interpretatie van deze ervaringen" - toestemming om rechtstreeks uit dit artikel te citeren vriendelijk verleend door de schrijver.
Trance
Merk op dat er hier absoluut niet wordt verwezen naar het woord "trance", en elke verandering in de graad van bewustzijn wordt eerder geïmpliceerd dan vermeld. Ook verwijdert dit begrip van hypnose als een activiteit effectief het onderscheid tussen jouw manier om iemand in hypnose te brengen en de gloednieuwe interpretatie van de ervaring die daaruit voortvloeit. Toch denk ik persoonlijk dat het nog steeds redelijk is om hier te spreken over een verandering in de graad van bewustzijn. Door het consumeren van vrienden, leeftijdsgenoten, familieleden of autoriteitsfiguren leert het kind de wereld op een andere manier kennen dan een volwassen, niet gehypnotiseerde volwassene. Een jong kind kan bijvoorbeeld zijn spel of fantasiesituatie als 100% "echt" ervaren, terwijl volwassenen of toeschouwers een andere kijk nodig hebben.
Voor Vandenberg is hypnose minder een intermitterende bewustzijnsverandering, maar meer een echte fase in de menselijke ontwikkeling, waarvan sommige eigenschappen op latere leeftijd opnieuw kunnen worden opgeroepen door middel van conventionele hypnotische inductie. De vier essentiële topkenmerken van hypnose zijn dus zelf integraal voor ontwikkeling. Ten eerste stellen zowel hypnose als het gedeelde verband met groeien, rijpen en ontwikkelen een persoon in staat om te zien wat Vandenberg de "voorlopige aard van ervaring" noemt. Bij volwassen mensen kan hypnose onze zekerheid in de waarheid van emotionele of zintuiglijke ervaringen ondermijnen. Met behulp van hypnoanalgesie voelen we geen pijn in situaties waarin we pijn moeten voelen.
Ervaringen
Hypnose kan de ware manier waarop we onszelf ervaren transformeren. Op dezelfde manier merken we, als we eenmaal volwassen zijn, steeds meer een bepaalde discontinuïteit van ervaring op. De "realiteit" die kinderen ervaren wanneer ze vrienden en leeftijdsgenoten gebruiken, verschilt in soort van de waarheid die ervaren wordt in situaties zoals het klaslokaal op school of in de samenleving van volwassenen. Ten tweede is het aanleren van overtuigingen gebruikelijk in hypnose en in vroegere ontwikkelingsstadia. In hypnose kan de hypnotiseur waarschijnlijk de meest dramatische invloed uitoefenen op de overtuigingen van de gehypnotiseerde. De capriolen van podiumhypnotiseurs, waar we allemaal wel eens mee te maken hebben gehad, tonen dit aan. Ook al groeien kinderen op, toch absorberen en accepteren ze, op een suprarationeel niveau, de religieuze, ethische en politieke overtuigingen van de cultuur en samenleving waarin ze zich uiteindelijk bevinden.
Wanneer individuen uitgroeien tot rationele volwassenen zouden ze deze overtuigingen volledig in twijfel kunnen trekken. Meestal doen ze dat niet echt. Ten derde wordt bij hypnose (hypnotische inductie, hypnotherapie) vaak gebruik gemaakt van indirecte suggestie die subliminaal (d.w.z. onbewust) op het onderwerp inwerkt. Ideeën voor hypnotische inductie kunnen ingebed zijn in een tekst die op het eerste gezicht niets met hypnose te maken lijkt te hebben. Gebieden van het huidige probleem van een cliënt kunnen indirect, maar toch effectief, aan bod komen door het gebruik van metafoor, beeldspraak of verhaal. Tijdens het opgroeien - en vaak nog veel langer - worden mensen vaak beïnvloed met technieken waar ze zich helemaal niet bewust van zijn. Kinderen kunnen de smaak, waarden en maniertjes van een rolmodel overnemen zonder dat ze zich echt bewust zijn van wat ze doen. Dit is, onnodig te zeggen, een enorm gebied.