Ontstekingen raken vele facetten van ons leven. Het speelt een belangrijke rol in ons lichaam en we kunnen niet zonder. Maar ook al beschermt het ons en speelt het een vitale rol als we gewond raken, het kan problemen veroorzaken als het uit de hand loopt. Wanneer dit gebeurt, spreken we van chronische ontsteking.
Ontsteking
Het lijkt misschien een beetje vreemd dat iets dat zo belangrijk is voor ons welzijn en een goede gezondheid ook onze gezondheid kan verpesten en zelfs de dood kan veroorzaken, maar het is waar. Chronische ontsteking is iets wat je absoluut wilt vermijden. Hartaandoeningen en kanker zijn in verband gebracht met ontstekingsproblemen. In verband met hart- en vaatziekten kan het leiden tot verstopping van de kransslagaders en een hartaanval.
Jarenlang is ons verteld dat we ons cholesterolgehalte laag moeten houden om de opbouw van plaque in onze slagaders te voorkomen, maar wetenschappers geloven nu dat ontstekingen misschien wel net zo'n belangrijke rol spelen als plaque en cholesterol. Ontsteking is ook een boosdoener in verband met kanker, vooral bij het ontstaan van kanker. Het is hier niet zo duidelijk en zeker niet alle vormen van kanker zijn het gevolg van ontstekingen.
Goed om te weten
Toch is aangetoond dat enkele van de chemische stoffen en cellen die bij ontstekingen betrokken zijn, mutaties in het DNA aanbrengen die uiteindelijk kanker kunnen veroorzaken; bovendien kan het er ook toe leiden dat pre-kankercellen actieve kankercellen worden. Enkele van de kankersoorten waarvan bekend is dat ze in verband worden gebracht met ontstekingen zijn darm-, long-, maag-, slokdarm- en borstkanker. Veel andere ziekten zijn ook gerelateerd aan ontstekingen.
Reumatoïde artritis, osteoporose, MS, lupus, emfyseem en gingivitis zijn ontstekingsziekten. Sterker nog, elke aandoening met een titel met "het is" op het einde is een ontstekingsziekte. Een paar voorbeelden zijn: slijmbeursontsteking, peesontsteking, artritis, hepatitis, colitis, tonsillitis en psoriasis. Ontsteking is de reactie van het menselijk lichaam op schadelijke prikkels. Iedereen heeft wel eens in 1 of andere vorm met ontstekingen te maken gehad.
Symptomen
De belangrijkste symptomen zijn roodheid, zwelling, pijn en warmte. Meestal ervaren we echter een intense ontsteking. Het is een kortdurend proces dat slechts een paar dagen tot een paar weken duurt en meestal stopt wanneer de stimulatie wordt verwijderd. Voor veel mensen is het dus niet ernstig. Chronische ontsteking daarentegen is een ontsteking die niet goed verdwijnt. Ze houdt maanden en soms zelfs jaren aan. En het kan aanzienlijke schade toebrengen aan je lichaam. Deze inhoud gaat vooral over chronische ontstekingen.
We beginnen echter met een samenvatting van een acute ontsteking. Het doorloopt twee belangrijke fasen: een vasculaire fase en een mobiele fase. En het bestaat uit een reeks biochemische gebeurtenissen waarbij het vaatstelsel in de buurt, het immuunsysteem en cellen in het beschadigde weefsel betrokken zijn.
Let op
- De methode begint wanneer een of andere schadelijke prikkel wordt gedetecteerd.
- De eerste reactie (vasculaire fase) komt van cellen van het immuunsysteem in het aangetaste weefsel. Een van de grootste cellen die het als eerste vindt en reageert, staat bekend als macrofagen. Ze hebben receptoren die ziekteverwekkers en andere vreemde voorwerpen (die niet tot het lichaam behoren) herkennen.
- Deze macrofagen (en andere verontreinigingen) scheiden ontstekingsmediatoren af die in verschillende deeltjes voorspellen. Ze geven ook mediatormoleculen af, waaronder histamine, die de bloedvaten in het gebied verwijden. Dit verhoogt de bloedcirculatie naar het getroffen gebied; het verhoogt ook de permeabiliteit (lekkage) van die vaten.
- Door de verhoogde bloedcirculatie kunnen er meer infectiebestrijdende immuuncellen naar het gebied komen. Daarnaast verhoogt het de hoeveelheid glucose (suiker) en zuurstof in het gebied om de cellen te voeden. Tegelijkertijd helpt de grotere doorlaatbaarheid van de bloedvaten om plasma-eiwit en vloeistoffen met antilichamen enz. in het gebied te brengen.
- Als gevolg van het bovenstaande zwelt het aangetaste gebied op en wordt het rood. Er is ook wat verwarming en er kan pijn zijn.
- De mobiele fase begint als de toegenomen grootte van de bloedvaten de migratie van witte bloedcellen, voornamelijk neutrofielen en macrofagen, in de regio mogelijk maakt. Ze zijn vooral belangrijk als er ziekteverwekkers aanwezig zijn, ze eten ze ook op, maar ze vervullen ook andere belangrijke functies zoals helpen bij het herstel van de wond.
- Een van de belangrijkste dingen die de bovengenoemde opbouw doet, is het gebied "afschermen" tegen verdere aanvallen, vooral van virussen en bacteriën.
- Wanneer de ziekteverwekker (of wat dan ook) is verslagen, begint een opruiming van dode cellen en andere rommel. Er begint een proces waarbij nieuwe, gezonde cellen de vorige vervangen en al snel verlaten de macrofagen en andere immuuncellen het gebied. En in het acute geval wordt alles snel weer normaal.
Houd rekening met
Helaas verloopt niet alles altijd zo soepel als beschreven in de voorgaande procedure. Er kunnen verschillende dingen misgaan en als dat gebeurt, kunnen er ernstige problemen optreden. Het belangrijkste probleem heeft meestal te maken met de afsluiting van de ontsteking. De aanval op de vreemde voorwerpen stopt niet zoals het hoort. Macrofagen en andere deeltjes kunnen achterblijven en aanzienlijke schade toebrengen aan gezond weefsel. Een van de redenen dat dit kan gebeuren is dat deze deeltjes controleren of er een "wachtwoord" op het oppervlak van cellen zit en als het een normale lichaamscel is negeren ze het, maar als het een overzeese cel is vallen ze het aan.
Soms gaat het wachtwoordsysteem echter kapot en zien de immuuncellen lichaamscellen aan voor indringers en ruïneren ze. Dit draagt bij aan wat bekend staat als auto-immuunziekte (zoals lupus en MS). Op precies dezelfde manier kunnen allergieën van verschillende soorten ontstaan wanneer het immuunsysteem overreageert. Pollens worden meestal als goedaardig beschouwd door het immuunsysteem, maar soms kan het plotseling besluiten dat ze gevaarlijk zijn en ze aanvallen. Het resultaat kan astma zijn.
Immuunsysteem
Of het immuunsysteem ziet schade door LDL-cholesterol in de slagaders als een probleem en probeert dit te herstellen. Hierdoor raken de immuuncellen opgezwollen en hechten ze zich aan het oppervlak van de slagaders, waardoor plaque ontstaat. De meeste van dit soort veranderingen gebeuren wanneer iemand een verzwakt immuunsysteem heeft, dus het is makkelijk te zien waarom een sterk immuunsysteem cruciaal is. Allereerst is het belangrijk om erop te wijzen dat iedereen zich zorgen moet maken over het uit de hand lopen van ontstekingen en dat iedereen zou moeten doen wat hij kan om zijn immuunsysteem te versterken.
Toch zijn er dingen waardoor sommige mensen vatbaarder zijn voor chronische ontstekingen en andere ontstekingsproblemen.
- Iedereen met overgewicht (specifiek obesitas). Het immuunsysteem ziet vetophopingen vaak aan voor indringers en valt ze aan. Bovendien kunnen vetcellen gaan lekken of openbreken; als dit gebeurt, komen macrofagen om de rommel op te ruimen en ze kunnen chemische stoffen vrijgeven die problemen veroorzaken.
- Iedereen met diabetes. Onderzoeken wijzen uit dat diabetes II verband zou kunnen houden met ontstekingen. Mensen met een verhoogd ontstekingsniveau ontwikkelen over het algemeen binnen een paar jaar diabetes.
- Iedereen met symptomen van hart- en vaatziekten of hartziekten in de familie. Er zijn veel verbanden tussen hart- en vaatziekten en chronische ontstekingen. Het is ook bekend dat de plaque in slagaders, die het gevolg is van ontstekingen, hartaanvallen veroorzaakt.
- Iedereen die zich de hele tijd uitgeput en uitgeput voelt. Dit is heel belangrijk als er geen motief is voor het probleem. Vermoeidheid wordt geassocieerd met ontsteking.
- Iedereen die in een giftige omgeving werkt. Het is algemeen bekend dat gifstoffen overmatige ontsteking veroorzaken.
- Elke 1 die uitgebreid lijdt aan angst of depressie. Het is algemeen bekend dat angst ontstekingen veroorzaakt.
- Oudere mensen. Ons lichaam verandert naarmate we ouder worden en we zijn geneigd om meer ontstekingsbevorderende stoffen aan te maken en minder ontstekingsremmende stoffen. De bovenstaande lijst zou je een fantastisch idee moeten geven van wat je moet doen om chronische ontstekingen te voorkomen, maar ik zal toch een aantal belangrijke dingen opnoemen en kort bespreken.
Wat te doen
Ik moet echter wel zeggen dat genen een rol spelen bij de vraag of je chronische ontstekingen krijgt en dat we daar weinig aan kunnen doen.
- Eet een zeer voedzaam dieet. Het moet elke dag minstens vijf porties fruit en groenten bevatten. Vooral kruisbloemige groenten zijn belangrijk, zoals broccoli, bloemkool en kool. Andere uitstekende groenten zijn wortelen, tomaten, spinazie en peulvruchten. Enkele van de beste fruitsoorten zijn citrusvruchten; bessen zoals bosbessen en aardbeien zijn ook belangrijk. Andere dingen die bijzonder goed zijn, zijn granen zoals haver en volkoren tarwe, zaden en noten. Vis kan ook belangrijk zijn als bron van omega-3, en je moet het 2 tot 3 keer per week eten. Tegelijkertijd moet je eenvoudige koolhydraten, fastfood, frisdrank, verzadigde vetten en transvetproducten vermijden.
- - Eet niet te veel. Als je overgewicht hebt, verwijder dan gewicht.
- Zorg voor voldoende slaap. Voor veel volwassenen is 8 uur voldoende.
- Beweeg regelmatig. Lichaamsbeweging is een fantastische manier om ontstekingen te verminderen. Zowel aerobics als gewichten zijn belangrijk.