Ο πονοκέφαλος των παραρρινίων κόλπων εμφανίζεται συνήθως λόγω ιγμορίτιδας, μιας λοίμωξης που προκαλεί φλεγμονή και οίδημα των μεμβρανών που επενδύουν τα ιγμόρεια. Αυτού του είδους οι πονοκέφαλοι όμως, τείνουν να συγχέονται με τις ημικρανίες ή τους πονοκεφάλους τάσης. Οι αλλαγές στην πίεση είναι αυτές που τελικά ξεκινούν την επιδείνωση των ιγμορείων και όταν δεν αντιμετωπίζονται ο πονοκέφαλος είναι εδώ είναι μερικές. Ο πονοκέφαλος των ιγμορείων μπορεί να έχει ένα ή περισσότερα εναύσματα, όπως κρυολογήματα, αλλεργίες στη μούχλα, τη σκόνη ή τη γύρη, βακτηριακές ή μυκητιασικές λοιμώξεις, ζητήματα με την ικανότητα καταπολέμησης ασθενειών ή δομικά προβλήματα της ρινικής κοιλότητας.
Το γνωρίζατε;
Τα άτομα που πάσχουν από άσθμα, έχουν ρινικούς όγκους ή πολύποδες ή έχουν κάποιο πρόβλημα που επηρεάζει τον τρόπο με τον οποίο κινείται η βλέννα μέσα στο αναπνευστικό σύστημα, όπως η κυστική ίνωση, μπορεί να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν πονοκεφάλους στα ιγμόρεια. Μπορείτε να βρείτε δύο μορφές ιγμορίτιδας, τη χρόνια και την οξεία.
Η χρόνια ιγμορίτιδα επηρεάζει σχεδόν 30 έως 40 εκατομμύρια Αμερικανούς κάθε χρόνο. Ξεκινά με τη διόγκωση των βλεννογόνων μεμβρανών στα ιγμόρεια και προκαλεί την ανάπτυξη υγρού. Αυτό τελικά βουλώνει την κοιλότητα και σταματά τη φυσιολογική αποστράγγιση της βλέννας.
Η οξεία παραρρινοκολπίτιδα μπορεί να είναι η πιο συχνή περίπτωση και συνήθως υποχωρεί σε λιγότερο από τέσσερις εβδομάδες. Εάν το πρόβλημα υποτροπιάσει ή διαρκέσει τουλάχιστον 12 συνεχείς εβδομάδες, τότε η περίπτωση είναι χρόνια.
Πονοκέφαλοι
Οι πονοκέφαλοι που συνδέονται με την ιγμορίτιδα έχουν συχνά πολύ διακριτά σημεία ή συμπτώματα. Το πιο χαρακτηριστικό είναι ο πόνος και η πίεση στο μέτωπο και τα μάγουλα και γύρω από τα μάτια. Η ρινική απόφραξη και μερικές φορές ένα αίσθημα πόνου στην κορυφή των δοντιών συνοδεύουν επίσης αυτό το φαινόμενο. Άλλες ιατρικές ενδείξεις περιλαμβάνουν πονόλαιμο (ο οποίος μπορεί να είναι συνέπεια μόλυνσης των αμυγδαλών λόγω της στάγδην ροής μολυσμένης βλέννας στο λαιμό), πυρετό και ρίγη, πρήξιμο του προσώπου, κίτρινες ή πράσινες εκκρίσεις και κόπωση.
Γενικά, τα συμπτώματα εμφανίζονται συχνά μόλις ξυπνήσετε και ο πόνος μπορεί να επιδεινωθεί σε περίπτωση που σκύψετε προς τα εμπρός ή ξαπλώσετε. Είναι ένας παράγοντας που συχνά συγχέει τον ιγμορίτιδο πονοκέφαλο με μια ημικρανία. Η ημικρανία μπορεί επίσης να συνδυάζεται με ορισμένα ρινικά συμπτώματα, όπως συμφόρηση, πίεση στο πρόσωπο και υδαρές, ρινικό έκκριμα. Οι ημικρανίες όμως, μπορεί να έχουν παλλόμενο πόνο και μπορεί επίσης να εμφανίσετε ευαισθησία στο φως ή στον ήχο.
Φλεγμονή
Το κύριο στοιχείο για τη θεραπεία των πονοκεφάλων των παραρρινίων κόλπων θα ήταν η μείωση της φλεγμονής και του οιδήματος των παραρρινίων κόλπων. Επιπλέον, επιθυμείτε να διευκολύνετε την αποχέτευση των βλεννογόνων. Αναπνέετε υγρό αέρα, είτε μέσω ενός υγραντήρα, ενός ατμοποιητή ατμού ή απλώς ενός ζεστού ντους. Έτσι αρχίζει η χαλάρωση του βλεννογόνου που έχει συσσωρευτεί για τη ρινική αποστράγγιση. Εναλλαγή μεταξύ μιας ζεστής και μιας κρύας κομπρέσας.
Η ζεστή κομπρέσα πρέπει να εφαρμόζεται για τρία λεπτά ταυτόχρονα και η κρύα κομπρέσα για τριάντα δευτερόλεπτα. Αυτό θα πρέπει να γίνεται 2-6 φορές κάθε μέρα. Ρινική άρδευση μέσω πλύσεων και σπρέι που βοηθούν στη συρρίκνωση των μεμβρανών των ιγμορείων και στην αύξηση της παροχέτευσης.
Εναλλακτική ιατρική
Εναλλακτική ιατρική μέσω φυτικών θεραπειών, όπως το λουλούδι της μανόλιας, η αγγελική, η μέντα και το χρυσάνθεμο. Αυτές οι θεραπείες όμως, δεν έχουν επιβεβαιωθεί επιστημονικά. Σε πιο σοβαρές, χρόνιες περιπτώσεις πονοκεφάλου των ιγμορείων, μπορεί να χρειαστεί ιατρική θεραπεία. Μια αξονική τομογραφία θα μπορούσε να χορηγηθεί για να αναζητηθεί η έκταση της απόφραξης, μαζί με μια αλλεργία εξασφαλίζουν ότι θα σας απευαισθητοποιήσουν.
Θα μπορούσαν να συνταγογραφηθούν αντιβιοτικά, αλλά αν παραλείψουν να προσφέρουν ανακούφιση, θα μπορούσε να είναι απαραίτητη μια ενδοσκοπική ή καθοδηγούμενη από εικόνα χειρουργική επέμβαση. Παρόλο που ορισμένοι άνθρωποι διατρέχουν εκ φύσεως αυξημένο κίνδυνο να εμφανίσουν ένα είδος ιγμορίτιδας, υπάρχουν αρκετά προληπτικά μέτρα που βοηθούν να μη γίνουν οι περιπτώσεις χρόνιες, με την καλή υγιεινή να είναι ίσως ένα από τα πιο αποτελεσματικά. Άλλες ενέργειες περιλαμβάνουν την προσεκτική διαχείριση των αλλεργιών και την πρόληψη των κρίσεων άσθματος, την άμεση αντιμετώπιση των συμπτωμάτων του κρυολογήματος, τη χρήση υγραντήρα για να διατηρούνται οι ρινικές διόδους καθαρές και την αποφυγή του καπνού του τσιγάρου.