Zespół napięcia przedmiesiączkowego - grupa objawów związanych z cyklem miesiączkowym - jest tak powszechny, że wiele kobiet uważa go za "fakt życia". American College of Obstetricians and Gynecologists szacuje, że 85 procent kobiet w wieku dwudziestu lat cierpi na co najmniej jeden objaw.
Czy wiesz, że?
Niewielka część tych kobiet - około 3 do 8 procent - cierpi na cięższą postać PMS, znaną jako przedmiesiączkowe zaburzenia dysforyczne (PMDD), a w dwóch do 10 procent przypadków objawy są na tyle poważne, że wpływają na życie kobiet - w tym na ich zadania. Może trudno w to uwierzyć, ale jeszcze nie tak dawno temu PMS był uważany za wymyśloną chorobę, a cierpiącym na niego dziewczynom mówiono, że ich objawy to "wszystko w ich głowie".
Dziś jednak mamy świadomość, że nie jest to jedynie prawdziwe zaburzenie, ale nieco zawiłe, a nawet tajemnicze. Istnieje ponad 200 objawów związanych z PMS, takich jak niepokój i lęk, trudności w zasypianiu, bóle głowy, zmęczenie, wahania nastroju, zwiększona wrażliwość emocjonalna, zmiany w libido. Trzy najbardziej widoczne objawy to drażliwość, niepokój i nieszczęście. Wiele dziewcząt jest zdumionych, gdy dowiadują się, że zaparcia, wzdęcia, skurcze żołądka, obrzęk lub tkliwość piersi oraz bóle mięśni lub stawów, których doświadczają co miesiąc, nie są uznawane za PMS.
Uwaga
Zgodnie z formalną definicją, powyższe objawy psychologiczne nie są tylko koniecznością do rozpoznania PMS; muszą być kluczową skargą kobiety. Te dziewczyny prawdopodobnie nie byłyby zaskoczone słysząc, że konkretne objawy, oprócz ich intensywności, różnią się znacznie od kobiety do kobiety, a często z cyklu na cykl również. Każda dziewczyna z PMS ma swój osobisty wzór. Podczas gdy jedna kobieta może być niespokojna i napięta przez tydzień w miesiącu, inna może być przygnębiona i płaczliwa przez 2 dni; jeszcze inna dziewczyna może stwierdzić, że jest łatwo rozdrażniona przez problemy, które normalnie uważałaby za drobne.
Jednak schemat każdej kobiety, choć różni się od innych z doświadczeniem PMS, będzie w pewnym stopniu przewidywalny. Mówiąc inaczej, nie będzie ona doświadczać niepokoju w 1 cyklu, depresji w innym, a następnie złości, itp. Nauki medyczne nie określiły konkretnych przyczyn PMS; niemniej jednak istnieje całkiem sporo teorii, które sięgają od chemicznych i hormonalnych, po żywieniowe i emocjonalne. Rozumiemy, że kobiety, których matka lub siostry mają PMS są bardziej prawdopodobne, aby go dostać, więc może być dziedziczny składnik. Analiza tych badań prowadzi do wniosku, że jest to najprawdopodobniej połączenie aspektów genetycznych, fizjologicznych i ekologicznych. Wielu badaczy spekuluje, że kultura może odgrywać rolę w PMS.
Jakie jest rozwiązanie dla PMS?
Wiele terapii zostały zaproponowane dla PMS, z różnym poziomem skuteczności (co ma sens, biorąc pod uwagę, że jesteśmy niepewni pochodzenia ). Większość dziewczyn, które znam, ma stosunkowo łagodną formę PMS i bierze albo Advil albo aspirynę, aby złagodzić objawy. W przypadku osób z poważniejszym PMS i PMDD, tradycyjni specjaliści medyczni zazwyczaj preferują interwencję hormonalną i leki antydepresyjne. Holistyczne praktycy, z drugiej strony, często sugerują zmiany w stylu życia i diety; na przykład, Chasteberry, że został użyty przez wieki, aby złagodzić objawy związane z problemami menstruacyjnymi. Uważa się, że niektóre substancje chemiczne znajdujące się w Chasteberry działają na przysadkę mózgową, aby zrównoważyć poziom hormonów.
Badania
Niedawno naukowcy z Tehran University of Medical Sciences odkryli, że kwasy tłuszczowe omega-3 mogą pomóc złagodzić psychologiczne objawy PMS. Co mogę z tym zrobić? W ciągu ostatnich dwudziestu lat miałem wiele pacjentek, które skarżyły się na PMS. Jako kręgarz, upewniłbym się, że ich układ nerwowy jest optymalny. Zasugerowałbym również wapń i magnez, aby pomóc zrelaksować ich mięśnie i zachęcić układ nerwowy. Gdy dowiedziałem się więcej o procesach holistycznych, zacząłem jednak analizować poziomy żeńskich hormonów.
Często dostawałabym zakłócenia w progesteronie, który następnie przywracałam do równowagi hormonalnej. Jeśli stres wydawał się być czynnikiem, szukałbym kortyzolu; jeśli dyspozycja była problemem, sprawdziłbym serotoninę, itd. W zeszłym roku pacjentka przyniosła swojego pięciolatka na alergie pokarmowe, a gdy tam była, opowiedziała mi o swoim ciężkim PMS. Gdy mówiła, zauważyłem, że macha rękami i porusza się dość radykalnie. Z pewnością, miała kilka hormonów, które musiały być zrównoważone. Kiedy je wyrównałem, rezultaty były zdumiewające. PMS pacjentki zniknął! Kazałam jej wrócić do gabinetu tuż przed miesiączką, żebym mogła sprawdzić, czy zabiegi wyrównujące poziom hormonów trzymają się kupy. Ku mojej radości - i jej - PMS nie stanowił już problemu w jej życiu. Afroamerykanka w połowie lat trzydziestych przyszła do mnie z powodu migren i silnego PMS. Dzięki moim badaniom dowiedziałem się, że Allopregnanolone wydaje się być bardzo ważnym hormonem dla złagodzenia jej objawów. Tak jak w przypadku ostatniej kobiety, jej PMS zniknął, gdy zrównoważyłem jej hormony. Nadal widzę ją, jak dostaje okazjonalny ból głowy lub niepokój, ale nie cierpi już na PMS.
Wniosek
Od tego czasu leczyłem cztery pacjentki z dość ciężkim PMS. Balancing their allopregnanolone, I had been able to supply them fast relief for their symptoms. While it's imperative- for many health reasons- to make sure all the principal hormones are working without energetic disturbance, it has been demonstrated to be an especially effective method in eliminating PMS.