Vrouwelijke symbolen worden al sinds de oudheid gebruikt om geboorte, vruchtbaarheid, dood, verval, wedergeboorte en transformatie weer te geven. De uitbeelding van de boodschap via deze symbolen gebeurt via een voorwerp, een afbeelding, een beeld, geschreven woord, een geluid of misschien een bepaald teken.
Symbolen
Eigenlijk zijn deze symbolen al gebruikt om het bange vrouwelijke, de fantastische godin, moeder aarde, moeder godin of de "grote zij" af te beelden als ideeën, concepten of andere abstracties. De symbolen van het vrouwelijke zijn al gebruikt om het onzichtbare vorm te geven en zichtbaar te maken voor de mensheid.
Eigenlijk hebben deze symbolen de mensheid geholpen om associaties te creëren met de mysterieuze vrouwelijke vorm die onzichtbaar is in persona maar wijd en zijd voelbaar is door handelingen in het universum. Dergelijke vrouwelijke symbolen zijn overvloedig aanwezig in de juiste uitvoering van afbeeldingen en gravures van de vele oude "godinnenvormen" en hun associaties met aardse dingen en gebeurtenissen.
Godin
Het opperste vrouwelijke of de fantastische godin of moedergodin verbeeldt een breed spectrum van gebeurtenissen in het universum en daarom kunnen de betekenissen achter de symbolen die gebruikt worden om het vrouwelijke af te beelden veelvoudig en veelzijdig zijn. Deze symbolen passen bij de op de planeet aarde gerichte tradities en overtuigingen. Als we het aan verschillende heksen, ecofeministen, leden van het verbond van de Godin en de geschoolde hogepriesters van de Wicca vragen, zullen we ontdekken dat zij de grote verscheidenheid aan associaties en betekenissen achter de vrouwelijke symbolen aanvaarden die de natuurlijke procedure van geboorte, wedergeboorte en dood uitbeelden.
De vrouwelijke symbolen zijn verbonden met het volledige spectrale bereik van het leven, waaronder vruchtbaarheid, geboorte, verzorging, rijping, dood, verval, transformatie en wedergeboorte. De Egyptische godin Isis en de vele hindoegodinnen zijn duidelijke voorbeelden van de universele aanvaarding van de lichtere en donkerdere kanten van de natuur. Eigenlijk stellen vrouwelijke symbolen ons in staat dood, verval en transformatie eenvoudigweg te aanvaarden als een normaal onderdeel van ons leven en doen ons het allesomvattende type van Moeder Natuur waarderen dat de voortplantende en ook de vernietigende gebieden van het type omvat.
Het vertelt ons dat in feite moeder godin die ons in haar lichaam baart, het duistere lichaam kan zijn waarnaar wij moeten terugkeren. In haar meest primaire aardse manifestatie zijn de vrouwelijke symbolen verbonden met het gevoel van aanraking dat zijn oorsprong vindt in de baarmoeder en waar wij zonder het individuele bestaan in nauwe verbinding staan met moeder. Gedurende ons hele leven en ook daarna in ons sterfbed zijn wij verbonden met deze primaire manifestatie van het vrouwelijke symbool via de tastzin die onze levensreis betekent die begint vanuit de baarmoeder en die leidt naar de eeuwige baarmoeder van het opperste vrouwelijke.
Vrouwelijke symbolen
Deze zijn verbonden met "duisternis en warmte" dus, "dood en leven" en ze leren ons eenvoudigweg leven, dood, wedergeboorte en transformatie te aanvaarden als verschillende stadia totdat we opgaan in de universele leegte. Hoe moeten we de symbolen van het vrouwelijke benaderen voordat we ze in ons leven opnemen? Zoals ik al eerder zei, hebben de symbolen van het vrouwelijke meerdere betekenissen en kunnen ze krachtige boodschappen overbrengen aan je onbewuste en bewuste geest. Zonder het bewust te weten trekken we onszelf naar de manifestatie van de boodschappen in ons leven.
Dit kan variëren van generatief tot destructief van aard. In deze situaties moeten we, voordat we een vrouwelijk symbool in ons leven opnemen, de hele betekenis van dit symbool en waar het voor staat bestuderen en begrijpen. Na een gedetailleerde kennis van de associaties achter de symbolen, zijn we in staat er enkele te selecteren voor dagelijks gebruik. Een bewezen feit dat we moeten onthouden is dat verschillende vrouwelijke symbolen occulte symbolen zijn en dat ze verschillende rituelen en betekenissen kunnen hebben. De drager of draagster van de symbolen moet bereid zijn de resultaten van de gebeurtenissen en manifestaties van de symbolen te aanvaarden. In geval van twijfel is het raadzaam ze te vermijden.
Laten we een paar voorbeelden nemen. Het symbool van de godin Kali kan zeer bevrijdend werken voor feministen en voor hen die vrijheid, assertie en vrijheid omarmen. Maar voordat we de godin aanvaarden als onze persoonlijke godheid en voordat we sommige van haar symbolen in ons dagelijks leven gebruiken, moeten we heel goed weten wat ze vertegenwoordigt. Kali vertegenwoordigt de gewelddadige vernietiging van onwetendheid en ego. Zij verbeeldt de dood van het ego en de wedergeboorte van het "zelf" met overvloedige wijsheid. Dus als we de godin als symbool in ons leven aanvaarden, moeten we erop anticiperen dat zowel het destructieve als het constructieve deel van haar natuur zich standaard voordoet.
Eindnoot
Deze eenvoudige waarheid geldt voor verschillende vrouwelijke symbolen omdat zij het volledige spectrale bereik van het leven vertegenwoordigen in plaats van een specifiek deel. De vrouwelijke symbolen zijn in feite de brug tussen je bewuste geest, vertegenwoordigd door ons ego, en onze onbewuste geest. Tenzij en totdat we de angsten en demonen van onze onbewuste geest verslaan, kunnen we niet werkelijk tot leven komen. De bewuste geest moet het onbewuste in de openbaarheid brengen, de duistere en verwaarloosde krachten van het onbewuste onder ogen zien en deze duistere krachten temmen door de energie van universele liefde en mededogen. Deze getemde krachten worden dan onze parate metgezel voor constructieve actie.
Deze algehele zelftransformatie kan alleen het gevolg zijn van vrouwelijke symbolen van immense kracht en energie. Zij worden de bemiddelaars en de brug tussen het bewuste en het onbewuste. Types van dergelijke gebeurtenissen zijn te zien in onze oude verhalen en mythen. Toen Theseus de monsterlijke Minotaurus moest doden door het labyrint op Kreta binnen te dringen, kreeg hij hulp van de schone Ariadne. Met haar draad stelde Ariadne hem in staat naar binnen te gaan en zijn weg naar buiten weer te vinden. Als we de Jungiaanse psychoanalyse op het verhaal toepassen om de ware betekenis achter dit verhaal te vertalen, zullen we ontdekken dat het monster Minotaurus het duistere en verwaarloosde facet van onze onbewuste geest kan zijn dat getemd moet worden en dat het labyrint de uitgestrekte onbewuste geest kan zijn die we vrezen te betreden en dat Aridane het vrouwelijke symbool kan zijn dat fungeert als onze bemiddelaar en bron om het onbewuste te bereiken en de duistere krachten van onze onbewuste geest te verslaan en te temmen. Aridane is niet alleen de bemiddelaar maar ook de hoogste vrouwelijke leraar die ons leert om het verwaarloosde deel van ons zelf met liefde en mededogen te aanvaarden, het te eren door het in het bewustzijn te brengen en het te gebruiken voor constructieve actie.