Het lekkende darmsyndroom wordt gezien als een verhoogde doorlaatbaarheid van de darm als reactie op overmatige ontsteking en irritatie van de darmwanden. Omdat deze verhoogde permeabiliteit resulteert in het niet goed functioneren van het maagdarmkanaal, kan het een aanzienlijk effect hebben op verschillende lichaamsprocessen en kan het een onderliggend element zijn in de ontwikkeling van alle voedselallergieën en auto-immuunziekten.
Suppletie
Hoewel het lekkende darmsyndroom steeds vaker voorkomt en steeds effectiever behandeld kan worden door colostrumsupplementen, vergeten artsen de aandoening vaak bij het diagnosticeren en behandelen van de uiterlijke symptomen die ermee samenhangen. Ontsteking van het maagdarmkanaal verhoogt de doorlaatbaarheid ervan door de vorming van grote ruimtes, of kloven, tussen je cellen die de darmwanden bekleden. Terwijl grotere moleculen die een gezonde darm binnenkomen in steeds kleinere stukjes worden opgedeeld voordat ze het lichaam binnenkomen, kunnen deze moleculen bij mensen met het lekkende darmsyndroom door de darmwand heen voordat deze assimilatieprocessen zijn voltooid.
Bacteriën, schimmels, virussen en gifstoffen kunnen ook door een lekkende darm gaan, waardoor ze in de bloedbaan terechtkomen en onmiddellijk toegang krijgen tot organen en weefsels in het hele lichaam. Verzwakt ziektebestrijdingsvermogen: Het lekkende darmsyndroom verzwakt het vermogen om ziektes te bestrijden door het vermogen om zich te verdedigen tegen ziekteverwekkers op hun plaats van binnenkomst - het spijsverteringskanaal - te verminderen. Ontsteking van de darmwand beschadigt de beschermende coating rond immunoglobuline-antilichamen die zich normaal gesproken in een gezonde darm bevinden, waardoor ze worden verwijderd en een belangrijke vorm van verdediging inactief wordt.
Voedingstekorten
Om mineralen naar het lichaam te transporteren waar ze nodig zijn, zijn ze afhankelijk van transporteiwitten die zich in de darmen bevinden. Deze transporteiwitten raken beschadigd door ontstekingen, waardoor ze moeite hebben om ingenomen mineralen naar het lichaam te transporteren. Op dezelfde manier kunnen lange periodes van ontstekingen de absorptie van vitamines en essentiële eiwitten verhinderen, wat leidt tot andere stijlen van voedingstekorten.
Lever toxiciteit
De lever is verantwoordelijk voor het schoonhouden van de darmen, zodat voedingsstoffen beter door het lichaam kunnen worden opgenomen en gebruikt. Zodra de darm overbelast raakt met gifstoffen, wordt de lever aanzienlijk belast en kan deze minder efficiënt werken.
Voedselallergieën
Omdat een verhoogde doorlaatbaarheid van de darmen de absorptie van eiwitten mogelijk maakt voordat ze volledig zijn opgedeeld in het spijsverteringskanaal, worden sommige eiwitten die door de darmwand heen in de bloedbaan terechtkomen niet herkend door het ziektebestrijdingsvermogen en dus snel actief behandeld als indringers. De productie van antilichamen begint en eiwitten uit voedingsmiddelen die voorheen onschadelijk waren, beginnen allergische reacties op te wekken die lichaamsweefsels kunnen beschadigen.
Auto-immuunziekten
Het lekkende darmsyndroom is eigenlijk een voorloper van vrijwel alle auto-immuunziekten, waarbij het ziektebestrijdingsvermogen actief je lichaam zelf aanvalt door middel van op hol geslagen auto-immuunreacties die grote schade kunnen toebrengen aan lichaamsweefsels. De biologisch actieve bestanddelen in colostrum werken extreem bij de behandeling van het lekkende darmsyndroom, versterken het ziektebestrijdingsvermogen en herstellen weefsels die beschadigd zijn door auto-immuunziekten. Colostrumsuppletie herstelt beschadigde afdichtingen en weefsels van de slijmlaag van de darmen, waardoor deze ondoordringbaar worden voor grote micro-organismen en moleculen en het ontstaan of de verdere ontwikkeling van ziekten wordt voorkomen.