İlk izlenim açısından, bunun bazen olabileceğini hissediyorum. Ancak, altı yaşındaki bir çocuğun birisine "dokundum ve canım acıdı" demesinin ya da darp edilmiş ve morarmış halde bulunan bir rahibenin bir yaşındaki bir çocukla cinsel saldırıya uğradığını bildirmesinin nedeninin bu olduğunu düşünmek için bireyin kültürel bir boşlukta yaşıyor olması gerekir.
Peki ya bir sonraki inanç?
Hırsızın mahkemede oturup şöyle dediğini hayal edebiliyor musunuz: "Sayın yargıç, açıkçası, televizyonun o pencereye nasıl yerleştirildiğini, nasıl şık ve parlak olduğunu ve nasıl güzel bir görüntü tüpüne sahip olduğunu - yani, hadi ama sayın yargıç, sadece çalınmak istiyordu." Siz yapabilir misiniz? Sonunda polis memuru, koruma görevlisi ve kendini savunma öğretmeni olarak izlediğim yola girmeme neden olan 'şeyler' arasında, geleneksel bilgelik olarak adlandıracağımız şeye karşı doğuştan gelen 'güvensizliğim' ve isyanım da var.
Acı
Kolluk kuvvetlerinin, avukatların, yargıçların ve hatta sözde profesyonellerin bu inançlardan birini ya da her ikisini birden dile getirdiğini duymanın benim için ne kadar acı verici olduğunu anlatamam. Özellikle de mevcut tüm kanıtlar ışığında. Her neyse, birkaç yıl önce bir gün kendi işime bakarken kendimi bir McDonald's restoranında buldum.
Eşim ve iki çocuğumla öğle yemeğinin tadını çıkarırken, oturduğumuz yerin karşısındaki bir masada Evanjelik bir gösteri gibi görünen bir şey fark ettim. Bu durum, mesajın muhatapları olan kız ve erkeğin bedenleri ve yüzlerindeki bariz sıkıntıyla birleşince, diyaloğa sıradan bir dikkatten daha fazlasını vermeme neden oldu.
Şu anda, altmış yıllık yol tecrübesi olan ulusal bir polis memuruydum, bu nedenle bu tür rahatsızlıklar açıkça ve içgüdüsel olarak ayarladığım bir şeydi. Baktığımda yirmili yaşlarının sonlarında ama otuzunu geçmemiş küçük bir kadının yan masadaki bir çiftle konuştuğunu gördüm. Kadının yüzündeki ifade coşkulu, ses tonu ise oldukça düzdü - neredeyse paniklemişti. Ama kendisi için değil, adamın kadın arkadaşı için.
Seçenekler
Daha sonra duyduklarım, tecavüz ve kadınların kendini savunması konularını tartışma şeklimi sonsuza kadar değiştirdi. Bu kız, biz ona Susan diyeceğiz, tecavüz kurbanı olmuştu. Onunla tanıştığımda Susan, bugün travma sonrası stres bozukluğu olarak tanımlanabilecek, bedenine yönelik fiziksel bir saldırı olarak başlayan olayın travmatik psikolojik ve ruhsal sonuçlarından önemli ölçüde kurtulmuştu. Ancak pek çok tecavüz mağdurunun aksine Susan, hikayesine dahil olan her kadına - ve erkeğe - öğrendiği dersleri anlatmayı kendine görev edinmişti, her şeyden önce kendini nasıl koruyacağını öğrenmek! Aslında Susan bir haçlı seferindeydi.
Okullarda, sınıflarda ve evet, hatta bir McDonald's restoranında izlediğim gibi doğaçlama sunumlar yaptı. Ve bu konuda gerçekten çok iyiydi. Çünkü Susan için her şey özeldi. Susan'ın dinleyicilerindeki sıkıntının bir nedeninin de Susan'ın tabu olan bir konu hakkında, özellikle de yabancılarla konuşuyor olması olduğuna inanıyorum.
Tecavüz mü?
Yani, aslında, tecavüz? Bu seks, değil mi? Evet, tabii ki bu bir suç ama bu bir "cinsiyet" suçu - "cinsiyet" - bunun hakkında konuşmazsınız, değil mi? Ama Susan konuştu ve bu konuda tutkuluydu. Susan bu konuda tutkuluydu çünkü bu tek olay, evlerimizde, okullarımızda ve evet, mahkemelerimizde rutin olarak önemsizleştirilen ve görmezden gelinen bu tek saldırı türü, suç, suçun kimlerin başına geldiği ve bununla başa çıkma becerisi hakkında sahip olduğu neredeyse tüm inançları yerle bir etmişti. Ben konuşmaya girdiğimde adama bakıyor ve onunla konuşuyordu.
Bu sırada arkadaşı ona sokulmuş, onaylarcasına başını sallıyor ama Susan'ın kararlı gözlerindeki adanmış bakışı açıkça engelliyordu. Bir erkeğin egosunu bıçaklayan kelimeler ve hedefinin yüzündeki ifade bana bunun hassas bir konu olduğunu ve tartışmaya açık olmadığını söylüyordu.
Çünkü onun için ve genel olarak pek çok erkek için sevdiklerini korumak bir olasılık değil, verili bir şeydir. Ama Susan durdurulamazdı. Ardından, Susan'ın hayatı boyunca gerçek olarak kabul ettiği şey karşısında yaşadığı travmanın kişisel öyküsü geldi. Ona öğretilen her şey: iyi kızların tecavüz konusunda endişelenmesine gerek yoktur, sadece adil ya da önüne gelenle yatan kadınlar tecavüze uğrar, eğer böyle bir şey olacaksa sadece ona istediğini ver ve iyi olacaksın; 'kendisinin' bir amaç olmadığı ve asla olmayacağı yönündeki kendine güvenini teşvik eden aklına gelebilecek her inanç, hiçbir zaman eğitilmediği ve birçok kadın için asla onaylanmadığı gerçeğiyle ezildi ve paramparça oldu.
Bu konuda konuş!
Çifti, saldırganın vahşi saldırısından önce kendisinin de onlardan duyduğu inançlara sahip olduğu konusunda bilgilendirdi. Onlara cevaplarının benzersiz olmadığını söyledi. Bu cevapları gittiği her yerde hemen hemen herkesten duymuştu. Ancak, Susan'ın da keşfettiği gibi, bu cevaplar sadece sahte bir güvenlik duygusu sunuyordu - temelinde harç ve taş değil, kürdan ve yapıştırıcı olan bir güvenlik. Ve eğer dinleyicileri bu inançları düzeltmek için hiçbir şey yapmazlarsa, o zaman kendilerini tam da saldırgan tarafından bırakıldığı durumda bulacaklardı - kullanılmış, kafası karışmış ve saklanacak hiçbir yeri olmayan kayıp ve boşluk hissi.
Susan'ın hikayesi ilerledikçe, tecavüzden kaynaklanan fiziksel yaraların, baharı bekleyen tohumlar gibi, mükemmel zamana kadar yüzeyin altında - dünyadan gizlenmiş - uykuda kalan görünmez yara izlerine kıyasla çok çabuk iyileştiğini keşfediyoruz. Susan'ın da belirttiği gibi, tecavüz hakkında bilmedikleri ve bedeninin buna nasıl tepki verebileceğini anlamamış olması, uzun vadede kendisine fiziksel eylemden daha fazla zarar vermiş ve acı çekmesine neden olmuştur.
Susan dinleyicilerine saldırgana direnmediğini söyledi. Ne de olsa adam sadece seks istiyordu, değil mi? Mesele sadece seks. Bilinçli olarak direnmemiş. Ta ki adam onu dövmeye başlayana kadar. Susan'ın hikayesi tecavüzün bir seks suçu değil, bir şiddet suçu olduğunu gösteriyor. Bunu daha önce duyduğunuzu biliyorum. Şu anda tecavüzü önlemeye yönelik tüm eğitim sisteminin temel taşıdır ve gezegenin pek çok yerindeki tecavüz kriz merkezleri tarafından verilen programların ön saflarında yer almaktadır.
Son Söz
Bu her durumda doğru olmasa da, özellikle de randevulu tecavüzlerde ve üniversiteli kızlar arasındaki tecavüzlerde erkek seksi ister ve zorla kabul etmeye razı olurken, Susan'ın durumunda saldırgan seksi zevk için istemiyordu. Hayır, onun için seks, bir kızı kontrol etmek, aşağılamak ve onu kalbinden vurarak kontrol etmek için bir silahtı. Bazı tecavüzcüler için seks, bu şekilde kullanıldığında, bir kadının bedeninin bir parçasını ve tamamen kontrol ettiğine inandığı iç benliğini ihlal eden bir araçtır.