Het makkelijke antwoord op de vraag 'Wat dragen meisjes in Vietnam? Alles behalve de boerka. Vandaag de dag kun je in de straten van Hanoi of Ho Chi Minh City alle soorten en stijlen westerse kleding zien. Alleen in een paar van de grootste warenhuizen of bij de kantoren van de nationale luchtvaartmaatschappij zie je de traditionele vrouwenkleding, de ao dai (uitgesproken als Ow Zai), een volslanke, nauwsluitende mantel van felgekleurde zijde met een hoge zijsplit, die het toppunt van sensualiteit is: alles laten zien door alles te verbergen.
Zelfuitdrukking
Maar ook al zijn de ao dais nu verborgen, ze vertegenwoordigen nog steeds een vrouwelijk karakter dat een oppervlakkige verlegenheid verenigt met een onderliggend verlangen naar zelfexpressie. Vrouwenkleding wordt grotendeels gedicteerd door de praktische behoeften van het dagelijks leven. Voor veel vrouwen betekent dit op de fiets naar het werk of de kinderen naar school. Spijkerbroek en T-shirt zijn ongetwijfeld de favoriete kleding voor deze functie omdat de meeste motorfietsen een zittende houding vereisen.
Degenen die het geluk hebben om de motorscooter te hebben, met een beschermd platform voor de voeten voor het zadel, kunnen meer keuze maken in wat ze dragen en enkelen worden gezien in rokken en jurken. Maar de jonge vrouwen die 's avonds met hun vriendjes uitgaan, getooid in een feestjurk van welke lengte dan ook, zullen zij-aan-zij op de achterkant van de motorfiets zien rijden met hun armen stevig om de middel van de automobilist geklemd.
Motorrijden vereist het dragen van een valhelm en hoewel de wet niet overal wordt nageleefd, hebben de meeste vrouwen moeite om een manier te vinden om hieraan te voldoen met behoud van de kwaliteit van het kapsel. De hoge mate van luchtvervuiling in Hanoi overtuigt veel meisjes ervan om een gezichtsmasker te dragen, en op regenachtige dagen is de hele persoon gehuld in een doorschijnend plastic kledingstuk dat de hele verhulling compleet maakt.
Bijvoorbeeld
Als vrouwen in de regen lopen, hebben ze meestal een paraplu bij zich en als de zon schijnt, doet dezelfde uitvoering dienst als parasol. Om dit dubbele doel te bereiken worden de paraplu's in vrouwelijke modellen gemaakt, klein, licht en smaakvol en meestal felgekleurd. Vietnamese vrouwen zijn bang dat zonlicht hun huid donkerder maakt en daarom brengt zonlicht bijna net zoveel paraplu's tevoorschijn als regen.
Angst voor zonlicht remt ook acties op de zomervakantie aan zee. Vanuit die fobie, maar ook vanuit natuurlijke bescheidenheid, geeft de meerderheid van de vrouwen de voorkeur aan een eendelig badpak, hoewel gebaseerd op zwemmodewinkels in Hanoi, tweedelige badpakken langzaam aan populariteit winnen onder jongeren. Eenmaal uit het water is het echter weer terug onder de parasol. Vietnamese vrouwen hebben geen interesse in zonnebaden en een bruine kleur is iets wat ze willen vermijden.
Conclusie
Over het algemeen zijn Vietnamese meisjes ontspannen over hun kleding en velen geven de voorkeur aan een casual uitstraling. Bij de jongere generatie zijn alle T-shirts van de planeet te zien, de meeste gemaakt in Vietnam en een paar met slogans in het Engels waarvoor de drager zich misschien schaamt om ze te horen vertalen. Maar als ze ervoor kiest om zich te kleden, kan het Vietnamese meisje, jong en minder jong, zich overal meten met haar zussen en voor die heel speciale gebeurtenis kan ze altijd een oa dai dragen.