Ben je ooit mishandeld, verkracht of heb je beroepsmatig voor je leven gevreesd? Als het jou zou overkomen, wat zou je dan doen? Zou je stil zijn en je verstoppen, of zou je terugvechten? Sommige statistieken zeggen dat 60 procent van de vrouwen verkrachting geheim houdt en maar liefst 95 procent van de studenten doet nooit aangifte. De laatste National Crime Victimization Survey bevestigt dat er in Amerika elke 2 minuten een vrouw wordt verkracht of aangevallen.
Deze epidemie neemt toe
Ik wil dat je weet dat je niet alleen bent en ik wil dat je leert hoe je jezelf kunt beschermen, zodat die aantallen omlaag gaan. Ik heb onlangs een geweldige vrouw geïnterviewd die de moed had gevonden om op te staan tegen haar aanvaller na jaren van constante verkrachting en misbruik. Kelly Rudolph heeft het ook haar persoonlijke missie gemaakt om anderen te leren hoe ze zichzelf kunnen beschermen. Als jong meisje was Rudolph allesbehalve een sociale vlinder. Ze had zelfs geen enkele date op de middelbare school of op school.
Toen ze 22 was, ging ze uiteindelijk uit op haar eerste afspraakje. Op het derde afspraakje verkrachtte de man haar. Rudolph werd opnieuw verkracht, en opnieuw, in een situatie die minstens twee decennia duurde. Rudolph legde uit dat ze een verminderd gevoel van eigenwaarde had en dat als haar gevoel van eigenwaarde hoger was geweest, ze niet misbruikt zou zijn. Ze beschreef als een slachtoffer mentaliteit, met inbegrip van onzekerheid, het gevoel van controle, en een slechte eigenwaarde. Ze wilde wanhopig aan haar misbruiker ontsnappen, maar het kostte haar twee jaar om een strategie te bedenken en ongeveer zes maanden om uit te werken hoe ze die moest uitvoeren. Terwijl ze haar ontsnapping plande, wist ze dat hij regelmatig iemand anders aan het verkrachten was terwijl ze zich klaarmaakte om te ontsnappen.
Goed om te weten
Ze is er niet trots op zegt dat zelfbehoud de overhand neemt. Vanuit mijn opleiding tot klinisch psycholoog weet ik dat verkrachters sociopaten zijn die vaak bijkomende diagnoses hebben zoals persoonlijkheidsstoornissen of middelenmisbruik. Ze zijn er bedreven in om je te vertellen wat je verwacht te horen, zodat je het denkt. In de beleefde samenleving stellen mensen dingen niet ter discussie en daar profiteren zulke verkrachters van. Rudolph zegt dat vrouwen moeten vertrouwen op hun buikgevoel, dat je eerste instinct kan zijn en je leven kan redden.
Ik heb begrepen dat recent onderzoek aantoont dat we echt hersencellen in onze darmen hebben. Ze draaide haar misbruiksituatie om toen ze bekende dat ze kwetsbaar was en zich inschreef voor lessen in zelfverdediging. De eerste cursus leerde haar om rode vlaggen te herkennen, maar de technieken waren te ingewikkeld en ze kon ze niet onthouden. Ze ontwikkelde haar eigen technieken uit één beweging die meisjes konden overbrengen naar hun spiergeheugen. Ik vind Rudolphs boek eenvoudig te volgen en haar tips voor zelfbescherming zijn zinvol.
De aanvaller heeft ook een verminderd gevoel van eigenwaarde, zegt ze, dus zoekt hij iemand die armer is. zegt Rudolph. Zelfverzekerde lichaamstaal houdt in: hoofd omhoog, schouders naar achteren, armen zwaaien en rondkijken. De strategie van de meeste aanvallers bestaat uit het stellen van een vraag, zodat ze hun doelwit kunnen inschatten. De meeste vrouwen voelen zich angstig, hijgen, houden hun adem in, bieden geen weerstand en raken gewond. Als iemand aanvalt, zegt Rudolph dat je op de neus moet slaan.
Advies
Rudolph adviseert. "Het is gemakkelijk om de luchtpijp te verbrijzelen, wat dodelijk letsel veroorzaakt." Als volwassene pak ik een pistool en vind ik dat vrouwen het recht hebben om zichzelf te bewapenen, uiteraard met inachtneming van de plaatselijke wetten. Maar Rudolph waarschuwt dat de meeste meisjes echt niemand hoeven te doden, dat schietoefeningen iets anders zijn dan het daadwerkelijk neerschieten van een mens en dat vuurwapens zich tegen de eigenaar kunnen keren. Hoe helpen we onze kinderen voorkomen dat ze slachtoffer worden? Rudolph zegt. "Je kunt bijvoorbeeld denken dat oom Bob geweldig is als je hem eenmaal ziet met Thanksgiving." Maar als je kind denkt dat hij griezelig is, kan het een gevoel krijgen dat oom Bob een pedofiel is. Richt je op je kinderen en vraag hoe ze zich voelen.