De meesten van ons zullen onze basisbehoeften vervuld moeten zien te krijgen om te kunnen overleven. een gevoel van wie we zijn geweest, veiligheid, onvoorwaardelijke liefde en een gevoel van kracht om te begrijpen van en geïnspireerd te raken op het moment dat we moeten gedijen.
Laten we het begrijpen
Bij het vinden van de vreugde die we verdienen, moeten we ook erkennen dat onze ouders ook hun eigen zwakheden hebben en niet kunnen worden gehouden aan een hogere standaard. Ze kunnen alleen maar doen wat ze kunnen en als ze weten dat ze hun best hebben gedaan, is dat echt alles wat ze realistisch gezien kunnen doen. Dit is het hele punt van het leven. De meesten van ons houden zich niet aan precies dezelfde dingen of zouden dat wel moeten doen.
We moeten begrijpen dat we van mening zullen verschillen over religie, politiek, seks, liefde, vertrouwen en begeleiding. We moeten rekening houden met onze ouders, in een toneelstuk voor publiek, tijdens een spelling- of wiskundetoets of thuis wanneer onze ouders ons vragen iets te doen. Als wij als ouders een probleem hebben met onze kinderen vanwege het moeilijke gedrag en we zijn aangekeken op de schuldvraag of onze kinderen hebben geen respect voor ons of gewoon in de hitte van zodra act out op ons en wanneer het echt in een openbare setting dan hoe zullen we omgaan met het probleem zonder dat het leren om een scène te zijn.
Houd in gedachten
Ik begrijp de strijd, geloof me maar. Ik begrijp het vanuit twee perspectieven. De enige manier waarop ik overleefde was door te veel te compenseren om anderen wijs te maken dat ik iemand was die in werkelijkheid het verst van de realiteit verwijderd was. Dat is eigenlijk mijn prioriteit en de oplossing die ik echt zoek. Ik heb het overleefd en vandaag doe ik wat ik wist dat ik moest doen: mijn vrouwelijkheid tot uitdrukking brengen en ook nog een familie hebben, een carrière, verdriet of schuldgevoel. Dat is niet gemakkelijk, maar daarom dromen we.
We wensen dat ons kind met speciale behoeften nooit pijn zal hebben, nooit zal lijden, nooit het leven zal haten. Slaapkamers, een grote kelder, We hebben een klein Levitt huis dat geen kelder heeft, 1 badkamer die afschuwelijk is om te bekijken, ik zou liever dood zijn en ook mijn partner mijn hele levensverzekering laten ontvangen, welke hoop heb ik als de waarheid is dat mijn familie beter af zal zijn als ze doodgaan, zodat ze financiële bescherming kunnen hebben.
Ik zou mijn zoon gewoon vaarwel kussen, hem het beste wensen als ik eenmaal begrijp dat zijn moeder voor hem zal zorgen en dat het goed met je zal gaan en ik zou stilletjes de zonsondergang tegemoet gaan, hopelijk met mijn partner die mijn volledige levensverzekering krijgt als ik naar een hopelijk veel grotere plek ga, vrij van de pijn die ik mijn hele leven heb doorstaan. Ik kan gewoon niet winnen, wat ik ook doe.
Houd rekening met
Precies hoe zal het eindigen voor mijn zoon die 14 is, zijn artsen onthullen dat hij Asperger hoog functioneert, hij zal geen broek dragen die een riem wil en zijn dieet bestaat uit Franse frietjes, mijn baan aspiraties die niet hebben bestaan om deze reden veerkrachtige economische ineenstorting stoppen. Wat belangrijk is, is dat mensen er zijn voor het kind en erkennen dat ze niet perfect zijn, ik was in staat om cross-en track county te lopen, honkbal te spelen, ik denk dat het grote ding voor hem is echt een verandering van artsen, een merkbare verandering van scholen naar een residentiële omgeving waar hij in staat is om hopelijk gedijen en gezonder te leven.
Ik weet dat ik me dit niet kan veroorloven en dat ik zou moeten vertrouwen op de instelling om ons enorm te helpen. Dit is gewoon niet een 'overnight' situatie als genezing depressie is niet een 'overnight fix' gewoon. Andere eigenschappen en kenmerken die we hebben om te overleven willen te maken met het geloof dat mensen trouw aan, We moeten lijden of het nu fysiek ergens, emotionele, in uw controle, het leven gaat niet over herenhuizen of gewoon hoeveel auto's we rijden of hoeveel geld we hebben in de kredietgever. Dat geloof ik niet! Ik wil ook dat hij volwassen is en de baas is over zijn daden. Het laatste wat ik van hem vraag is dat hij de meeste sociale mensen respecteert, dat hij weet dat verschillen oké zijn en dat tolerantie echt een absolute voorwaarde is om relaties en het leven met anderen te benaderen.
Eindnoot
Ik moet kracht vinden, het gaat niet om mij maar ik moet ook voor mezelf zorgen zodat ik voor mijn zoon kan zorgen. De volgende keer dat je een vliegreis maakt, weet je heel goed waar ik het over heb. Het is begrijpelijk. Solidariteit, ik zal waarschijnlijk nooit de mogelijkheid hebben om geopereerd te worden omdat ik er rekening mee moet houden dat er voor mijn zoon wordt gezorgd en dat is belangrijker dan de operatie. Onnodig te zeggen dat ik het graag zou willen, maar dat is duidelijk een offer dat ik moet brengen, want ik hoop het kleine beetje spaargeld dat ik heb plus het studiefonds van mijn zoon te kunnen gebruiken voor zijn opleiding, waarvan ik hoop dat die er komt voor hem.
Wat is dat voor een bevlekt leven? Dat is koudhartige realiteit gewoon. Het verklaart waarom zelfmoord voor enkelen helaas een optie is. Ik zou dat nooit onder ogen willen zien, maar ik heb er helaas wel aan deelgenomen om te begrijpen waarom mensen op dat moment in hun leven zijn aangekomen en liever sterven dan nog langer te lijden. 2009. Ik heb een missie waarvan ik meestal wist dat die voor me lag en die de mijne zal zijn voordat ik sterf, namelijk opmerken dat mijn zoon in principe ongetwijfeld gelukkig, comfortabel, zelfverzekerd, tevreden, vol vriendschappen, geliefd, gespecialiseerd in zijn geloof en vooral in een positie zal zijn om zijn leven te leiden met het besef dat hij heel bijzonder zou kunnen zijn en het verdient om een goed leven te krijgen en precies dezelfde kansen te krijgen als jij, ik of wie dan ook. Het leven is gevuld met veel pijn en verdriet voor mij persoonlijk om ook voortdurend mee om te gaan. We zijn op zoek naar hulp, dat is de duidelijke waarheid.