Στη δεκαετία του 1980 - τα χρόνια του Ρέιγκαν, η ERA είχε παραμεληθεί και οι φεμινίστριες ονομάστηκαν φεμιναζί από λίγους. Αν και, όπως πάντα, οι άντρες τιμούνταν για τη συνεισφορά τους στην κοινωνία, οι φεμινίστριες που είχαν αλλάξει την Αμερική ουσιαστικά περιφρονήθηκαν. Το NOW Legal Defense and Education Fund μια ακμάζουσα πραγματικότητα, ήταν ενθουσιασμένο για ένα έργο προφορικής ιστορίας στη βιβλιοθήκη Schlesinger μεταξύ της ιστορίας του NOW και της Betty Friedan.
Γυναίκες
Σε μια γυναίκα, εξέφρασαν την επιθυμία να επιστρέψουν. Με τη βοήθεια του Νέου Φεμινιστικού Θεάτρου, και του Κινήματος για την Υγεία των Γυναικών, οργανώθηκε μια επιτροπή που ανέλαβε την προετοιμασία μιας επανένωσης. Θυμούμενοι πώς οι άνδρες συναντιόντουσαν τακτικά με τις φίλες τους από τον πόλεμο, μια ομάδα γυναικών που συμμετείχαν στα πρώτα χρόνια του Γυναικείου Κινήματος ζήτησαν από τον εαυτό τους να πιστέψουν έξω από μια μόνο επανένωση και προς μια εταιρεία που θα καταγράψει την ιστορία του Κινήματος και θα εμπνεύσει τις μελλοντικές φεμινίστριες.
Τον Μάιο του 1993, διοργανώθηκε μια πρώτη συνάντηση προς τιμήν της Catherine East από την Ουάσιγκτον, της κοπέλας που η Betty Friedan αποκάλεσε "μαία του φεμινιστικού κινήματος". Πάνω από 250 άτομα ήρθαν στη Νέα Υόρκη για να τιμήσουν την αγαπημένη Catherine. Μετά από αυτό το λαμπρό γεγονός, η Catherine και η Mary Eastwood από την Ουάσινγκτον, και οι δύο ιδρυτές της NOW, θέλησαν να τιμήσουν διαφορετικές πρωτοπόρους, ξεκινώντας από τη βουλευτή Martha Griffiths, η οποία έκανε εφικτή τη συμπερίληψη του "φύλου" στον Τίτλο VII, τη Virginia Allen, διευθύντρια του Γραφείου Γυναικών υπό τον πρόεδρο Nixon, και τον Phineas Indritz, τον δικηγόρο που είχε συμβουλεύσει τις φεμινίστριες.
Την άνοιξη του 1994, αυτά τα κορίτσια τιμήθηκαν, μαζί με άλλες μεγάλες προσωπικότητες, ακριβώς στο σπίτι του Sewall Belmont. Το μνημειώδες βιβλίο της Barbara Love Feminists Who Changed America 1963-1975, που δημοσιεύτηκε το 2006, δημιούργησε περισσότερα τοπικά πάρτι πρωτοπόρων φεμινιστριών. Μελλοντικές εκδηλώσεις θα τιμήσουν τις αθλήτριες, το κίνημα για την υγεία των γυναικών, τις γυναίκες δημοσιογράφους και τις γυναίκες στις επιχειρήσεις και τα οικονομικά. DVD αυτών των εκδηλώσεων βρίσκονται ή θα βρίσκονται σε σημαντικές βιβλιοθήκες για την Ιστορία των Γυναικών.
Συμπέρασμα
Ελπίζουμε ότι αυτές οι εκδηλώσεις θα συνεχίσουν να παρέχουν υποστήριξη και συντροφικότητα στις ηγέτιδες του Δεύτερου Κύματος του φεμινισμού και να προσφέρουν την αναγνώριση, την τιμή και τον σεβασμό που τόσο πολύ αξίζουν. Πολλές ακτιβίστριες αισθάνονται ότι, ενώ έχουμε κάνει σχεδόν όλα όσα είχαμε θέσει ως στόχο, οι δύο στόχοι που δεν έχουμε επιτύχει πλήρως είναι "να δώσουμε τη σκυτάλη" και επίσης να στρατολογήσουμε νέες ακτιβίστριες για το φεμινισμό μεταξύ των νεότερων ανδρών και γυναικών. Αλλά τώρα που έχουμε τιμήσει χιλιάδες πρωτοπόρους φεμινίστριες σε 34 εκδηλώσεις σε όλη τη χώρα, και τώρα που οι "Φεμινίστριες που άλλαξαν την Αμερική" έχουν τυπωθεί, και τώρα που τα έγγραφά μας έχουν αρχειοθετηθεί στο Πανεπιστήμιο Duke, θα μπορούσαμε να αφιερώνουμε περισσότερο χρόνο στο να καθοδηγούμε και να μαθαίνουμε από τις κόρες, τις εγγονές και τις φίλες μας. Και επίσης, από τους γιους και τους εγγονούς μας και τους φίλους τους.