Η Χίλαρι Κλίντον έθεσε αυτό το ερώτημα πριν από μερικές εβδομάδες στο Πανεπιστήμιο Χάουαρντ: "Γιατί τα κορίτσια δεν είναι ενωμένα για να καταπολεμήσουν τις ιατρικές και κοινωνικές αδικίες σε αυτή τη χώρα;". Η ερώτηση αυτή προέκυψε από προηγούμενη δήλωσή της. Δεν είμαι σίγουρος ότι συμφωνώ με αυτή τη δήλωση. Οι γυναίκες, αν είναι μαύρες, λευκές, ισπανόφωνες ή ασιατικές, δεν ενώνονται.
Ας το κατανοήσουμε
Το ερώτημα που θα έπρεπε να θέσει η γερουσιαστής Κλίντον είναι "γιατί δεν είναι όλα τα κορίτσια ενωμένα για να καταπολεμήσουν τις ιατρικές και κοινωνικές αδικίες σε αυτή τη χώρα"; Μου φαίνεται ότι οι γυναίκες απλά δεν είναι εκεί για να υποστηρίξουν η μία την άλλη. Θα πρέπει να ξέρουμε να είμαστε μια συνεκτική ομάδα, που δεν συγκρατείται από την πίστη, το χρώμα ή την οικονομική κατάσταση. Θα χρειαστεί να είμαστε ενωμένες, ώστε να έχουμε μια δυνατή φωνή που να ακούγεται.
Αν είμαστε ενωμένοι, θα έχουμε τη συλλογική ικανότητα να κάνουμε τη διαφορά σε αυτό το έθνος. Είμαι μία από τα 40 εκατομμύρια γυναίκες της γενιάς boomer στις ΗΠΑ. Τα φώτα της δημοσιότητας πέφτουν πάνω μας, αφού έχουμε την αγοραστική δύναμη για να μας προσέξουν. Είναι καθήκον μας να γίνουμε ένα ισχυρό πρότυπο, για τους φίλους, την οικογένεια και την κοινότητά μας. Πρέπει να υπερασπιστούμε αυτό που πιστεύουμε. Οι δραστηριότητές μας πρέπει να είναι πιο δυνατές από τα λόγια μας και πρέπει να προστατεύουμε την υγεία μας ό,τι κι αν συμβεί.
Θυμηθείτε το
Όταν δεν υπερασπιζόμαστε τους εαυτούς μας, όταν δεν έχουμε φωνή, γινόμαστε θύματα. Τα θύματα δεν έχουν καμία δύναμη και τα θύματα δεν κάνουν την αλλαγή να συμβεί. Οι γυναίκες έχουν μια ισχυρή φωνή, αλλά κανείς δεν την ακούει. Αυτή η φωνή έχει φιμωθεί. Καταπνίγεται από το φόβο. Πάρα πολλές φορές γίνεται ένας εσωτερικός διάλογος. Είμαστε απρόθυμες να μιλήσουμε για τους λάθος λόγους.
Τι θα σκεφτούν οι άλλοι για μένα αν πω αυτό που πραγματικά πιστεύω; Θα φύγει ο φίλος ή ο σύζυγός μου αν τους πω αυτό που πραγματικά θέλω; Θα σταματήσουν τα παιδιά μου να με αγαπούν, θα πρέπει να τους θέσω όρια; Ερωτήσεις που δεν απαντώνται ποτέ, επειδή δεν εκφράζονται ποτέ. Το μόνο που χρειάζομαι είναι οι γυναίκες να ρωτήσουν, τι δημιουργεί η ησυχία;
Συμπέρασμα
Κοιτάξτε πρώτα τις ατομικές σας προκλήσεις και προχωρήστε ένα βήμα παραπέρα. Αυτό θα σας βοηθήσει να δημιουργήσετε έναν κόσμο κλιμακούμενης βίας, υποβάθμισης των γυναικών, έναν πληθυσμό ανθυγιεινών ανθρώπων και διακρίσεων - τόσο έμφυλων όσο και φυλετικών. Μια ισχυρή φωνή είναι απαραίτητη για να διορθωθούν ξανά αυτά τα λάθη. Ο κόσμος μας χρειάζεται δυνατά κορίτσια. Γυναίκες που δεν φοβούνται να είναι κορίτσια. Ας σταθούμε λοιπόν ενωμένες και μόλις δούμε κάτι που είναι εξαιρετικά λανθασμένο, ας σταθούμε ενωμένες για να το διορθώσουμε.