Nefret, tövbenin ötesinde kötülük yapabilen bir ruhtur. Kölelik, tarihsel olarak eski insanlar arasında yaygındı ve Mezopotamya Hammurabi Kanunu'na (c. İç Savaş'tan (1861-1865) önce, köleler ve sözleşmeli hizmetkarlar, torunları da dahil olmak üzere, özel mülk olarak kabul edildi ve köle efendilerinin vasiyetinde satılabilir veya miras bırakılabilir.
Hadi başlayalım
Diğer kaynaklar gibi, insan emtiası da öncelikle tek tek ulusların yasaları tarafından yönetilmiştir. Genel olarak kölelik Amerika'da ilk kez 1619 yılında uygulanmış ve bu tarihte çok sayıda Afrikalı Afrika'dan yakalanarak Jamestown, Virginia'ya nakledilmiştir. Amerika tüm insanların eşit yaratılmış olmasıyla gurur duysa da, siyahlar hiçbir şekilde beyazlarla aynı koşullarda insan olarak görülmüyordu. Bu yasalara göre, siyahlar "zamanın dahil edilmesiyle tatmin olamayan kişiler" idi. Dolayısıyla, yasalar siyahlar düşünülerek yazılmamıştı ve siyahlar için geçerli değildi çünkü köleleştirilmiş olsun ya da olmasın siyahların Amerika'da hiçbir hakkı yoktu.
Ücretsiz işgücü için kölelik fikri, Afrikalıları şeker kamışı plantasyonlarında ihtiyaç duyulan işgücü sorununa bir çözüm olarak gören Portekizlilerin eliyle başlatılmıştır. İspanyollar Karayip kolonilerinde benzer Afrikalı köle sistemlerini benimsemiş, İngilizler de Barbados ve Jamaika'da bunu takip etmiştir. Kuzey Amerika, ucuz Afrikalı köle satın almanın önemini görerek grup vagonuna atladı.
Afrikalı Amerikalılar
Ekonomik kalkınma için bir can simidi oldular. Portekizlilerin Afrika kıyılarındaki köleleri satın almasından 150 yıl sonra, bir milyon Afrikalı Avrupa gemileriyle Amerika'daki plantasyonlara taşındı. Yani her zaman kâr, para ve korku yoluyla zihin kontrolü ve siyahları yüksek kaliteli bir yaşamdan mahrum bırakan bir sistemi uygulamak için gerekli olan her türlü yolla cezalandırma söz konusu olmuştur. Zamanla, daha büyük gemiler boşa çıktıkça, Afrikalılar ödülün işgücü oldu. Ve yasalar siyahları kabul etmediği için, bu tür yasaların gazı, pamuğu, tütünü ve dışarıyı olağanüstü refaha dönüştüren insanları korumak gibi bir kaygısı ya da arzusu yoktu.
Köle nüfusu, özellikle pamuk ve tütün plantasyonlarından gelen köle talebi arttıkça daha da büyüdü. Bu da ayaklanma ve köle direnişi korkusunu beraberinde getirdi. Kölelerin direnmeyeceğinden emin olmak için, beyaz adamlar disiplin uygulamak ve güney ülkelerinden gelen siyah köleleri takip etmek için organize gruplar oluşturdular. Bu grupları oluşturan bireyler, milis bölgelerinin kaptanları tarafından yerel milislerden seçildi.
Köle efendilerinin çıkarlarını korumak için köleleri dizginlemenin ne kadar değerli olduğu ve bunun da yasalar ya da örgütlü bir polislik sistemi kullanılarak yapıldığı düşünülebilir. Bu bekçilerin örgütlenmesi 1704 yılında Güney'de kurulmuştur.
Biliyor muydunuz?
Devriyeler, köleleri takip eden kişiler için kullanılan bir ifadeydi. Amaçları, gemiyle kaçışı önlemek için nehir devriyeleri oluşturmak ve itaatkâr, asi, kaçak ve isyankârlardan oluşan köleleri denetlemekti. Afro-Amerikan köleler, 17. ve 18. yüzyıllar arasında, yaşlı ölecek kadar uzun yaşamaktan başka hiçbir kişisel çıkarı olmadan, yasama olan köleliğin temel önemini haklı çıkaracak şekilde, harcayan insanların kurumsal çıkarlarıyla yeni ülkenin mali kalelerinin inşasına yardımcı oldular.
Köleliğin sadece kölelik olduğu konusunda herkes hemfikir değildi ve 19. yüzyıldan itibaren Amerika'nın batıya doğru genişlemesiyle birlikte kölelik konusunda bir kargaşaya neden olan iltihaplı bir kölelik karşıtı hareket vardı. Bu dönemde Kuzey ve Güney'i birbirinden ayıran çeşitli sorunlar vardı ancak kölelik ikilemi her iki tarafın da tutkularını alevlendirdi. Bu isyan ulusu bölerek İç Savaş'a neden oldu. Özgürlük Bildirisi bir köleyi bile özgür bırakmamış olsa da, savaşta önemli bir dönüm noktası olmuş ve ulusu koruma mücadelesini insan özgürlüğü için bir mücadeleye dönüştürmüştür.
Aklınızda bulundurun
Sonunda 4 milyon köle serbest bırakıldı. Zaman içinde hızlı bir şekilde ilerlediğimizde, ortak hukukun İngiltere'de ve daha sonra Amerika'da uygulandığını görüyoruz. Ortak hukukun doğuşundan önce, önceki paragraflarda belirtildiği gibi başka hukuk sistemleri ortaya çıkmış olsa da, nihayetinde ABD'ye uygun olarak ortak hukuk içindeki statülere yenik düştüler. ABD Kraliyet Mahkemesi bünyesindeki hukuk kaynağı, daha sonra şu anda üzerinde durmaya devam ettikleri birkaç uygulanabilir etik oluşturmuştur.
Amerikan Devrimi'nin ardından federal yetkililerle birlikte ABD'deki her eyalet bu ortak hukuku benimsemiştir. Amerika'daki politika gelişimi İngiltere'deki politika gelişimini yakından benimsemiştir. İlk kolonilerde polislik iki şekilde yapılıyordu. Nöbet sistemi, başlıca görevi tehlike ortaya çıktığında alarm vermek olan bir topluluk gönüllüsü tarafından sembolize ediliyordu. Bir gece nöbeti 1636'da Boston'da, bir diğeri 1658'de New York'ta ve daha sonra 1700'de Philadelphia'da başlatıldı. Gece nöbeti suçu kontrol altına almada çok etkili bir yaklaşım değildi.
Bekçiler
Bunlar ya gönüllüler ya da bir ceza yöntemi olarak göreve çağrılan ya da askeri görevden kaçan kişilerdi. Bu nedenle, çoğu işi yapmaya ilgi duymuyor ya da tutkuyla bağlanmıyordu ve çoğu zaman tembeldi. Çoğu nöbet sırasında uyuyor ya da içki içiyordu. Bu makale, hukuk sistemindeki ya da siyasi, hukuki, sosyal ya da başka türlü güçlerden birindeki yozlaşmanın sürekliliğinin sadece genel olarak siyah Amerika için değil, aynı zamanda sosyoekonomik statüsüne rağmen hayatının sonucuna dair resmi olan siyah kızlar için de nasıl bir tehdit oluşturduğunu göstermeyi amaçlamaktadır.
Bu mesele Amerika içinde ve dışında siyahları etkilemiş olsa da, sayısız beyaz Amerikalı ve denizaşırı ülkeler, kölelikten bu yana siyah ırkın maruz kaldığı şiddet, şekil bozukluğu, cinayet ve tacizi destekleyen eski yasaların varlığının yanı sıra günümüz polis vahşeti ile ifade edilen ırkçılık, nefret ve önyargı tarafından göz ardı edilen özgürlük durumundan dolayı yaralanmış ve mahvolmuştur. Ve daha da önemlisi, bu diyaloğu daraltmak ve hayatını anmak için Sarah Baartman'ın hayatından ve maceralarından yararlanacağım.
1770'lerde doğmuş ve 29 Aralık 1815'te vefat etmiştir. Bu nedenle kesin ölüm yaşı bilinmemekle birlikte 25 ila 39 yaşları arasında olduğu tahmin edilmektedir. Güney Afrika'dan alınıp sahte bir bahaneyle Avrupa'ya gönderilen genç, yerli bir Khoisan hizmetkârı olan Sarah Baartman'ın ölümüne ek olarak, yasaların onun hayatının sonuçlarında nasıl bir rol oynadığını düşünelim. Sarah'nın şaşırtıcı derecede büyük kalçaları, küçük beli, büyük göğüsleri ve dolgun dudakları nedeniyle giderek artan bir popülerlik kazandığını da eklemek gerekir.
Vücudunun ve cinsel organının muazzamlığı nedeniyle, herkesin aktif bir şekilde ellemesi ve kınaması için çıplak olarak sergilenen bir anomali olduğu tahmin ediliyordu. Irk ve cinselliğin 'paradoksal ucubesi'ydi, hem kaba hem de seksiydi (Crais, Scully, 2011). Bu durumu göz önünde bulundurduğumda, onun ruhuna ne olduğunu merak etmekten kendimi alamıyorum.
Kozmetik endüstrisi
Kozmetik dünyasındaki müşteri ihtiyaçlarının patlamasıyla giderek daha da şişmanlıyor. Dürüst veya derinleştirilmiş cilt, devasa göğüsler ve kalçalar, aniden uzayan saçlar sağlamayı vaat eden ürünler ve süreçler, dudakların dolgun ve eksiksiz görünmesini sağlamak için dudak çekimlerine ek olarak, birçok kız için listenin en üstünde yer alıyor. Görünüşe göre bu yüzyıl kendinden nefret etme ve istediğini elde etme yüzyılı.
Benim iddiam, sorunun temelinde nefretin yattığıdır. İçten ve dıştan nefret, çünkü nefreti kurmak ve körüklemek için nefret gerekir. Sevginin içinde Tanrı yoktur. İncil bize Tanrı'nın karmaşanın ortasında bulunmadığını öğretir. Tanrı'nın yokluğu, kötülüğün varlığını sağlar. Kötülük çok sayıda ruha eziyet etmiştir ve bugün de etmektedir. Bugün pek çok kişi Sara Baartman'ın şaşkınlığı ve bilinçsizliğinin kızlarımızın susadığı aşırı değişimlerde mevcut olduğunu kabul edebilir. Sarah'nın seçeneği yoktu, bizim de var, ancak onun korkunç ölümünü alay konusu haline getirerek kendimizi sömürüyoruz. İnsanların en sevdikleri aktörleri kendilerine model aldıkları bilinmektedir. Ne yazık ki, bu kölelik en ünlü ünlülerin bir kısmına musallat oluyor.
Aklınızda bulundurun
Sonuç olarak, bu anlayışla ve kendini gözlemleme ve dürüstlük yoluyla, beyaz olmayan erkeklerin yanı sıra beyaz olmayan kadınların davranışsal ilerlemesi ve sonuçları, artık kendilerine karşı uygulanan koordineli büyücülük ve yasallaştırılmış şiddetin sürükleyici etkilerine bağlanamaz. Özgüvenle, bastırılmış insanların bütünsel, barış, mutluluk ve kendini gerçekleştirme haklarını mahkum eden kalelerin üzerine çıkmaları imkansız değildir.
Bu basit bir arayış olmayacaktır ve kesinlikle bilinçsiz bir çerçeveden hareket eden üstesinden gelenleri doğuramaz. Kişi, konfor alanlarını rahatsız etse bile gerçeği reddetmekten kaçınarak aydınlanmayı istemelidir. Derinlere gömülü hareketli bileşenler ışığında değişimin kolay olduğunu söylemek saf ahmaklık olur. İtiraf etmeliyim ki, mümkün kılmak için, sadece kelimeler beni sık sık hayal kırıklığına uğratıyor, çünkü sıklıkla yoğun karakterli konuları aşırı basitleştiriyorlar. Ancak sözcükler yaşam ve ölüm gücüne sahiptir.
Tüm yaşam sorunları için geçerlidir. Güçlü olmak yasadışı eylemler yapmayı ya da kötülüğe kötülükle karşılık vermeyi gerektirmez. Tıpkı güzel olmanın bireylerin tatmin olmasıyla elde edilebilecek bir şey olmadığı gibi. Güzellik bir bilgidir ve zaman içinde geçerliliğini yitiren modalardan çok daha derin bir şeyin tezahürüdür. Hepimiz kendimize neden böyle inandığımızı sormalı ve daha yüksek bir eleştirel ölçekte düşünmek için kendimize meydan okumalıyız. İnsanlığın değeri resimlerine değil, dünya değişimini ateşleyen itici güç ve üreticisinin hayatının önemini tahmin ettiği adım olan kalbine yerleştirilmiştir.