In de jaren 50 hadden alleenstaande moeders weinig keus als ze zwanger werden. Vaak werden ze naar huizen gebracht waar ze hun baby's moesten afgeven, zonder dat ze wisten wie de ouders waren die de baby's mochten zien.
Wist je dat?
Dit veroorzaakt een golf van geadopteerde kinderen die jaren later terugkeren op zoek naar hun biologische moeders of aandringen op hun rechten op hun klinische en medische geschiedenis. Er zijn er nog steeds veel op jacht, op zoek naar hun wortels en met enig gevoel van eigenheid van waar ze vandaan komen en wie ze zijn.
Open adoptie probeert de problemen die gesloten adoptie met zich meebrengt te beperken door de biologische moeder toe te staan de aspirant-adoptieouders voor en na de geboorte te ontmoeten en met hen om te gaan. Sommige gezinnen zijn erop gebrand de biologische moeder erbij te betrekken, in welk geval de open adoptie een nieuwe gezinsregeling wordt die ernaar streeft de behoeften van hun kind voorop te stellen.
Open adoptie gezinnen
Hoewel open adoptie alleen suggereert dat de biologische moeder en de adoptieouders informatie over zichzelf uitwisselen, kan het leiden tot andere structuren waarbij de biologische moeder meer betrokken is. Het is echter bekend dat de biologische moeder afstand heeft gedaan van alle ouderlijke en wettelijke rechten aan het adoptiegezin. De angst dat een biologische moeder zal proberen het kind terug te krijgen is dus minimaal.
Sommige families willen de biologische moeder uitnodigen voor speciale gebeurtenissen zoals doopfeesten. Anderen laten de familieleden van het kind de biologische moeder bezoeken. Het is allemaal een persoonlijke keuze en niet verplicht bij open adopties.
Let op.
- Kinderen kunnen een biologische moeder rechtstreeks vragen waarom zij ter adoptie zijn aangeboden.
- De adoptieouders en kinderen kunnen toegang krijgen tot medische dossiers en genetische informatie, waardoor ze een fatsoenlijk gezondheidsdossier kunnen bijhouden.
- Geboortemoeders hebben de keuze om deel te nemen aan de voorbereiding van de adoptie en zelfs om te kiezen wie de adoptieouders zullen zijn.
- De draagmoeder kan er zeker van zijn dat ze een fantastische beslissing heeft genomen door haar kind ter adoptie aan te bieden.
- De adoptieouders kunnen worden gescreend om aan de wettelijke vereisten te voldoen.
- De biologische moeder kan hulp krijgen van de adoptieouders voor en na de geboorte van de baby.
- De biologische moeder kan informatie of voortdurend contact vragen in de vorm van brieven, foto's van haar kind en/of telefoongesprekken.
- Het kind kan ook geboorteverwanten ontmoeten en zo een groter steunpunt krijgen dan hun adoptiegezin.
- Het kind weet waar het vandaan komt en kan via de biologische ouders zelfs worden onderworpen aan zijn cultuur en erfgoed.
- Het helpt het kind de verliezen in verband met adoptie te verwerken zonder dat het een levenslange zoektocht naar de waarheid wordt.
Goed om te weten.
Open adoptie was in de jaren twintig wijdverbreid en de sociale instanties waren er niet al te veel bij betrokken. Dit leidde tot de vrees dat geboorteouders reclame maakten voor hun kinderen en ze in ongeschikte gezinnen onderbrachten of ze regelrecht verkochten. Pas in de jaren 1940 en 1950 kwamen er wetten voor gesloten adopties en tussenkomst van bureaus. Vele tientallen jaren later werden de gevolgen van gesloten adopties duidelijk doordat veel geadopteerde kinderen op zoek gingen naar hun biologische ouders of hun medische en genetische geschiedenis.
Advocaten hebben de beweging naar open adopties echt in gang gezet door een onafhankelijk bureau te geven dat er zeker van zou zijn dat de wetten werden gevolgd bij adoptieprocedures en door de adoptieprocedure te versnellen. In een aantal van deze gevallen, omdat het in een advocatenkantoor was gebeurd, leerden de ouders en de biologische moeder elkaar wel kennen. Maar ze hadden een hoog mislukkingspercentage vanwege de psychologische en sociale problemen van adoptie.
Eindnoot
Tegen die tijd waren de maatschappelijke normen verzacht en werden alleenstaande moeders niet langer gezien als een beschamend geheim. Velen hielden hun kinderen en er werden minder kinderen voor adoptie uitgegeven. Hierdoor moesten de bureaus veranderen om tegemoet te komen aan het probleem van moeders dat hun kinderen in goede huizen werden geplaatst en netjes werden behandeld. Als ze niet veranderden, werden er minder adopties verwerkt. Dus, open adoptie wordt meer en meer de standaard. Het is een fantastische manier om het verlies van hun kind, de geboorteouder en de onvruchtbare adoptieouders te beperken en biedt voordelen voor iedereen.