Hersenontwikkeling op jonge leeftijd - Wat is de wetenschap? Radha was een software-ingenieur en een perfectionist. Ze was zeer ervaren in haar werk en werd door iedereen gewaardeerd om haar probleemoplossende vaardigheden en haar toewijding. Ze was erg kieskeurig over elk project dat ze ondernam. Ze deed lang onderzoek naar het project en na analyse leverde ze de juiste oplossingen.
Thuiswerken
Ze werkte thuis omdat het koppel de laatste 4 maanden in onderling overleg had besloten dat ze geen stress kon hebben. Ze was zes maanden zwanger en zorgde goed voor haar lichamelijke en geestelijke gezondheid. Ze was van plan om na een paar maanden zwangerschap weer aan het werk te gaan en ze zou naar de dokter gaan om te kijken hoe ze na de bevalling met het kind om moest gaan en aan het werk kon gaan zonder ongewenste effecten op het kind.
Ze was in de war omdat het onderwijs pas na drie jaar begint en ze wilde graag weten hoe ze de start van haar kind kon stimuleren. Dit kan een veelvoorkomend probleem zijn voor de meeste werkende vrouwen.
Kinderjaren
De eerste kinderjaren zijn zeker een periode van snelle veranderingen in de geest. Tijdens en in de vroege kinderjaren verfijnt en vormt de geest een complex netwerk van verbindingen in de geest door synaptogenese, snoeien en myelinisatie. De hersenen van een kind ondergaan een ongelofelijke ontwikkeling van de geboorte tot drie jaar en produceren meer dan een miljoen neurale verbindingen per seconde.
Het afgelopen decennium is er een explosie van onderzoek geweest dat laat zien hoe belangrijk de eerste paar jaar van het leven van een kind zijn voor de ontwikkeling van de hersenen. Een nieuwe baby heeft bij de geboorte het merendeel van de hersencellen die mensen hun hele leven zullen hebben, maar weinig van de verbindingen relatief, de circuits op de lijst van verschillende cellen.
Wat er heel, heel erg gebeurt is dat de geest snel verbindingen opbouwt, het bouwt synapsen (verbindingen). Een kind vormt 700 nieuwe neurale verbindingen per seconde in de eerste levensjaren. Deze techniek om de architectuur van de geest te creëren wordt dramatisch beïnvloed door levenservaringen. Het is niet genetisch bepaald. Het eerste levensjaar vormt de omgeving letterlijk de architectuur van onze hersenen. Dit noemen we neuroplasticiteit.
Neuroplasticiteit
De vorming van verbindingen wordt biologisch gestuurd, maar ervaringen bevorderen ook de synapsvorming. De hersenen produceren veel meer synapsen dan ze uiteindelijk waarschijnlijk zullen gebruiken. Onderzoekers beschrijven deze techniek als synaptische overproductie. Deze snelle synapsvorming gaat door tijdens de vroege kindertijd. Het proces van myelinisatie (het bedekken van zenuwvezels met een myelineschede zodat ze sneller impulsen kunnen verwerken) gaat ook door tijdens de vroege kindertijd en kan de belangrijkste reden zijn achter de toename in de grootte van de hersenen van een kind.
In de eerste vier levensjaren neemt het brein toe tot 80% van zijn volwassen gewicht van 2,6 - 3,3 pond (1200-1500 gram). Snoeien (het elimineren van ongebruikte zenuwvezels) is echt een belangrijk proces dat de hersenen van kleine kinderen vorm geeft. Synaptische overproductie zorgt ervoor dat synapsen zich snel extreem ontwikkelen. Het snoeiproces verfijnt deze verbindingen op basis van ervaring.
Verbindingen
Verbindingen die gebruikt worden, worden regelmatig sterker en veel complexer. Verbindingen die niet gebruikt worden, worden als niet-essentieel beschouwd en de hersenen halen ze weg om uiteindelijk efficiënter te werken. De hersenen van een zuigeling hebben bijvoorbeeld verbindingen waarmee ze naar geluiden van alle talen op aarde kan luisteren. Tijdens de eerste jaren versterkt de geest de verbindingen voor geluiden in de talen die ze regelmatig hoort. Na verloop van tijd elimineert het brein de verbindingen voor andere geluiden. Hierdoor hebben de meeste volwassenen moeite met het onderscheiden van geluiden die niet in onze taal voorkomen.
De hersenen van een zuigeling zijn afhankelijk van de reacties van volwassenen. Dus die schattige dingen die baby's vanaf het begin doen - kirren, grommen, geluiden en glimlachen - hoe een volwassene op dat gekir en gekir reageert, helpt de hersencircuits te vormen.
Conclusie
Het eerste geluid dat een pasgeborene hoort, kan de stem van de moeder zijn. Dat is de enige echte vertrouwde stem die het hoort bij de geboorte. Dit is eigenlijk de waarschijnlijke reden dat wanneer we op volwassen leeftijd onze moeders stem horen, dit een kalmerend effect heeft vanwege de sterke band. Het kind doet iets, de volwassene reageert terug. En omgekeerd. En het is echt het heen en weer geloop, de responsiviteit, die de hersencircuits vormt. We beginnen verschillen te zien in hoe groot de woordenschat van een kind is vanaf 18-24 maanden.